İki dal gibi uzanır sonsuza Tanrı’nın rahmeti, bu güzelliği Büyük bu zamanda ezeli hutbe okuyan dili Gökle yerin birleştiği, ellerinin melekliği Mahkûm çiçekleri bir atın gözlerindeki Gerçeğin soluğu, cehennemin ateşi Dönüş burada, içinde kal uzunca sen gözlerinin Dinle, ben sudaki gümüş yansımaların Sonrasında hatırlanan akşamın İç içe geçmiş göğsümdeki tereddütlerim Böyle uzakta dönüşür zaman, ateşle sürekli

Köye zamansız gelmiş mavi boncuk bir ölüm Bulaşır kemiksiz geceye çıkıp masaldan Yine taş edecek kış rüyalarını ocak ayazı Sahipsiz kendi başına kalmış çiğ sözcükler Sanırsın bir harami dalmış kelamın evine Yollarda kalmıştır baharın çalışkan bakıcısı Uçurum kenarında küheylan eğiten bir adam Bir adım gerisi zemheri berisi bir tas baldıran Gecenin kıyısında biriken bir yere tutunamayan Esrik bir rüyanın içine düşer kayalar kara çalılar Masallarla süslü sözcükler açar dilinde Odadan odaya dolanır delişmen ka