Bu çalışma, Türkiye'nin yakın tarihinde birçok partiden daha önemli ve daha uzun süreli olarak varlığını ve sürekliliğini koruyan sosyalist bir hareketin tarihsel sürecini, başka bir deyişle kurumsal tarihini yazma çabası-dır. Başından sonuna kadar rol üstlendiğimiz uzun bir sürecin tarihsel olguları, yazılı belgeleri ve evreleri betim-leyerek bir tür tarihsel hafıza oluşturmaya çalıştık. Bu bağlamda bir tarihsel dönemde yaşadığımız siyasal ve toplumsal sürecin toplu bir dökümünden ibaret sayı-labilir. Ay

Birinci ve İkinci Meşrutiyet dönemlerinde Osmanlı İmparatorluğu, hem Batıdaki hem de Doğudaki milliyetlerin ulusal hak ve özgürlük mücadelelerine sahne oldu. Batıda, Sırplar, Karadağlılar, Bosna-Hersekliler, Arnavutlar ve Bulgarlar bağımsızlık ilan eti. Doğuda, diğer milletlere göre siyasal ve toplumsal olarak daha fazla gelişmiş konumda olan Ermeniler, ulusal demokratik mücadeleleriyle öncü bir rol üstlendi. Topraklarının büyük bölümü Osmanlı Devleti sınırları içerisinde bulunan Kürtler ise, Rusların, Avru

Dev-Genç militanlarından Nail Karaçam (Panço), Mehmet Demir ve Recep Sakın’a Fen Fakültesi’nin önündeki otobüs durağında 25 Aralık 1970’de faşistler tarafından pusu kuruldu. Antifaşist mücadelenin en önündeki militanlardan olan ve faşistler tarafından tanınan bu arkadaşlarımız özel olarak hedef seçilmişlerdi. Faşistlerin amacı, bu üç devrimciyi öldürerek diğer devrimcilere gözdağı vermekti. Üç arkadaşımız okuldan çıkıp otobüs durağına geldiklerinde 5 kişiden oluşan faşist grup ilk ateşi Mehmet’e ve Recep’e

Eski yoldaşlarımızla anılarımız söz konusu olduğunda yaşadıklarımızın yanında, özel anlar o kadar sınırlı ki! Birbirimizle ne pişti oynadık ne içki muhabbetleri yaptık ne tavla oynadık ne kız tavladık ne dans ettik! Aslında bütün bunların hepsini bilen bir kuşaktan geliyorduk. Ama biz devrimci olunca bunların hepsinden vazgeçmiş, kendimizi sadece ve sadece devrim ve sosyalizm mücadelesine adamıştık. Devrim, demokrasi ve sosyalizm mücadelesinde iz bırakan bir devrimcinin yaşamı söz konusu olduğunda; nası

Devrim, demokrasi ve sosyalizm mücadelesinde iz bırakan bir devrimcinin yaşamı söz konusu olduğunda; nasıl devrimci olduğu, kimlerden etkilendiği, kendi kulvarında nasıl yürüdüğü, hangi yol ayrımlarından geçtiği ve ondan geriye nelerin kaldığı önemlidir. Bu kitapta Mahir'lerin cezaevi firarından itibaren İstanbul'da başlayan örgütsel ayrışmayı, bölünmeyi, Ankara üzerinden Karadeniz'e gidiş sürecini ve özellikle de Ünye eylemini ve Kızıldere Direnişi'ni yeniden irdelemeye çalıştım. Çünkü Kızıldere'de ölen yo

1960'lı yıllarda dünyanın her yerinde yankılanan devrim, demokrasi ve sosyalizm şiarları Türkiye'ye de yansıdı. Gelişen antiemperyalist ve antifaşist mücadele ilkin toplumun en aydın kesimi olan üniversite gençliğinde ve sonra da işçi sınıfı ve emekçi yığınlarda yankı buldu. Kitlelerin kendiliğinden gelişen ekonomik ve demokratik mücadeleleri bir yandan popülist reflekslere yol açarken, bir yandan da sosyalizm ile işçi sınıfı hareketinin birbirinden ayrı ve kopuk gelişmesine neden oldu. Bu dönemde, devrimc

1970'li yıllarda ortaya çıkan Kurtuluş Hareketi içinde mücadele vermiş, hareketin devrimci kimliğinin oluşmasına katkıda bulunmuş isimlerle yapılan görüşmeleri içeren kurtuluş kendini anlatıyor dizisinin ilk iki kitabında Kurtuluş Hareketi'nin yedi kurucusuyla yapılan görüşmeler yer alıyor. İlk kitapta İlhami Aras, Ali Demir ve Şaban İba yaşanmış geçmişin öyküsünü anlatıyorlar. Türkiye solunun son 40-50 yıllık, büyük çalkantılarla dolu yıllarını konu alan bu görüşmelerde: Darbeler, idamlar, katliamlar, so

Kürt isyanları ve direnişlerinin isimleri, amaçları vb. niteliğine ilişkin tüm tanımlamalar, resmi ideoloji tarafından devletin ve egemenlerin çıkarlarına göre yapılmıştır. Bu nedenle Koçgiri İsyanı Alişan Bey Hareketi, Dersim Direnişi Seyit Rıza İsyanı, 1925 Genç İsyanı Şeyh Sait İsyanı adı verilmiştir. Birçoğu isyan niteliğinde olmayan ve esas olarak devletin imha, inkar ve asimilasyon politikalarına karşı yapılan mevzi direnişlere de, çeşitli isimler altında isyan denilmiştir. Bu bağlamda gerek olayın

Mukavemetin en verimli tohumunun zulüm olduğu bilinmelidir. Bazen Gayrınizami Kuvvetler´in bu gerçeği bile bile sahte operasyonlarla halkın muvakevemet cephesine iltihakına çalışılır. Halkı mukavemetçilerden ayırmak için sanki ayaklanma kuvvetleri tarafından yapılıyormuş gibi, mücadele kuvvetlerince zulme kadar varan haksız muamele örnekleri ile sahte operasyonlara başvurulması tavsiye edilir. Bu yazılanlar gerçek miydi? Hangi görevli, hangi nedenlere dayalı olarak bu cümleleri sarfedebiliyor, veya resmi b