Mustafa bir tarafta koca şehirde Asiya’sını ararken diğer tarafta Rina, Rıza ve Melih’in hayatına ayna tutacak. Bu üçlünün hayatlarına şahit olan Mustafa, insanların zaafları yüzünden, bildikleri yanlışları bile doğru olarak kabul ettikleri, öte yandan Mustafa’nın « gereği olmayan gerçek bir zamanın » var olduğunu ve vermiş oldukları her iki kararın onları gereği olmayan gerçek bir dünyanın içine attığını anlatacaktır. O, insanların vermiş olduğu kararların neticesinde yaşamış oldukları hayatları, bize göre

Sağa sola bakınarak yürümeye başladı. Bir kurt gibi kışı atlatmak için vahşileşmiş, her yere girip-çıkıp iş arıyordu. Soğuk, jilet gibi yüzünü kesiyor olsa da o, iş aramaya devam ediyordu. Şehirde bakmadığı yer kalmamıştı. Başvurduğu tüm işler sonuçsuz kalmıştı. Yolun sonuna geldiğini hissediyordu. Kendi kendine: İnsan bu hayatta onurlu yaşamalı. Belki de bize ayrılan süre, bu kadarmış. Yalnız, çok kötü yenildik. Böyle bitmemeliydi. deyip montunu kafasına çekerek kulaklarını kapattı.