Suya dokunmayacağım bu gece Ellerim kirli kalacak ama Su temiz kaldı diye avunacağım Suya dokunmayacağım bu gece Çünkü tehlikelidir suya dokunmak Ya birinin aklına zemzem düşüverirse Birinin gönlünden geçiverirse kevser Suya dokunmak göğe dokunmak sanki Mikâil’e doğru kanatlanmak sanki Yağmur duasına çıkmak belki Suya dokunmak tekin değil ki

Cilveli Yazılar, İbrahim Demirci’nin M. Asım Gültekin’in talebi üzerine kaleme aldığı ve çeşitli müstear isimlerle yayımlanmış yazılarından bir seçme. Bu seçmede “cilve” kelimesi sadece iki kez kullanılmıştır: Sözün cilvelerindendir tumturak ve hayatın cilvelerine benzer. Biri vardır, yaşadığı küçücük bir rahatsızlığı öyle tumturaklı anlatır ki, başından dünyanın en vehim hastalığı geçmiş sanırsınız; onu dinlerken kendi hastalığınızın kat kat büyük olduğunu hatırlayıp neye ve kime şaşacağınızı şaşırırsınız:

Kiralık Konakromanı aslında neyi anlatmak istiyor? Aileninçözülüşünü mü, konak hayatının çöküşünü mü, imparatorluğundağılmasını mı?Bu soruya Hepsini birden! cevabını vermemiz mümkündür. HakkıCelis, Boş bir odada saatlerce Klodel'in şiirlerini inşat eden o çocuk,sadeleştirme operasyonundan sonra Verlaineşiirlerini inşat eder olmuştur (s. 153). Bu değişikliğin arkasında özel bir kasıt arayalımmı? Acaba PaulClaudel (1868-1955) koyu bir katolik olduğu içinKiralık Konak'tan kovulmuş olabilir mi? Acaba Kiralık K

İbrahim Demirci'nin kitabına verdiği ?Yaralı Yazılar adı, bu adı taşıyan kitabı değil, fakat bu kitapta söz konusu edilen yazıları işaret ediyor. Kitapta yer alan yüz üç adet yazının tamamı doğrudan veya dolaylı yoldan, bir punduna getirip dil konusuna değiniyor. Yazılar, okuyana bir kültür ve birikim cümbüşü yaşatıyor. Hem eğleniyor, hem öğreniyoruz. Eğlenirken öğreniyor, öğrenirken eğleniyoruz. Onu okurken yalnızca dil zevkimizi ve dil bilincimizi gözden geçirme lüzumunu hissetmekle kalmıyor; tarihle, gel

Besmele, ilk öğrendiğimiz cümlelerden biridir. Sofrada oturan büyüğümüz, elini ekmeğe, kaşığını çorbaya uzatmadan, işitebilecek bir sesle Bismillahirrahmanirrahim demiş, ötekilerin de bunu söylemeleri gerektiğini hatırlatmış, onlar da bu hatırlatmanın da etkisiyle fısıltıyla yahut içlerinden aynı cümleyi söylemişlerdir. Sofradaki çocuklar da yemeğe başlama kuralları arasında, el yıkamanın yanında bu cümleyi söylemenin de bulunduğunu kavramışlar; önceleri belki biraz güçlük çekseler de, zamanla doğru ve güze