Tanrı'nın uçsuz bucaksız güzel dünyası, sayısız biçimde, sonsuz çeşitlilikte mutlak birliğin büyük bir gösterisi olarak tezahür eden sonsuz düşüncenin nefes alışından başka bir şey değildir. Kalbi devasa güneşlerden, damarları Samanyolu galaksisinden, kanı saf atmosferden oluşan evrenin bu varlığının ne kadar büyük olduğunu aydınlık anlarda yalnızca bir ölümlünün coşkulu hissi idrak edebilir. Bu fikir hiç durmaz: her an diridir, yani sürekli yok etmek için yaratır, yaratmak için de yok eder. Parlak bir güne

Yüzlerce insana rağmen, korkunç bir yalnızlık içindeydim ve sonunda bu yalnızlığı sevdim. Tek başıma, samimi olarak geçmişteki yaşantımı gözden geçirdim, en ince ayrıntısına kadar hem de: geçmişimi düşündüm, kendimi acımasızca ve sert bir şekilde yargıladım, başka bir zaman da bana bu yalnızlığı gönderdiği için kaderime teşekkür ettim, o olmasaydı ne kendimi yargılayabilir ne de eski yaşantımı böyle sert bir şekilde gözden geçirebilirdim. Ve sonra kalbim umutla atmaya başladı! Düşündüm, karar verdim, gelece