Duyma ve anlama cehdinin sürgünü bu yazılar, bu kitap. Duydum ve ne anladımsa duyduklarımdan, onları yazdım. Yazmasam da olurdu. Ama yazdım. Çünkü kendimi de duymak ve anlamak istedim. Bilmek istedim. Çünkü yazmak hem duymak hem düşünmekle özdeş bende. Döngüsel bir eylemlilik ve oluş hali yani. Hasılı: Duydum. Düşündüm. Yazdım. Yazdım; çünkü ses vermem gerekti yoldaşlarıma, seslemem ve sesle-n-mem. Çünkü 'çıkmaz'dayım; 'şiir çıkmazı'nda. Yani, hayatta...

Hayatın özü okumaktır: Hayatı okumak. Hayatı denemektir, hayatı okumak. Deneye deneye yaşarız çünkü. Her adım, her edim yeni bir denemedir. Denemeden, deneyim kazanamayız. Hayatı okumanın farklı yolları vardır. O yollara açılan farklı kapılar elbette... Hayat, bizi başka bir şeye benzetmez. Bizi, bize bırakır. Sayısız kapı açar önümüzde. O kapıları geçilesi kılan eşikler... O eşiklerden biridir yazmak. Hangi eşik, bizim eşiğimizdir; onu biz biliriz. Nasıl ki, hayatın özü varsa sözün de özü vardır. Sözün özü

Türkiye Muallimler Birliği Ankara'da kurulduktan sonra Anadolu'nun birçok ilinde şubeleri açılmıştır. Bolu'da Bolu Muallimler Birliği adıyla faaliyete geçen kuruluş öğretmenlerin desteğiyle önemli çalışmalar yürütmüştür. Birlik halk dershaneleri ve kütüphaneleri açmış, konferanslar düzenlemiştir. Birliğin en önemli faaliyetlerinden biriside "Altın Yaprak" adıyla çıkarmış olduğu eğitim ve kütür dergisidir. Altın Yaprak Dergisi 1 Mart 1925 ile 31 Ağustos 1925 tarihleri arasında, toplam on üç sayı olarak yayı

içi zeval değil mi dışı hayal hep esatir hayat baştan sona hangi kahin teskin eder kimden intikâl eden hangi veraset varis kim kime helâl kaçta kaç pay hangi isyanda derdest edilmiş boynu ilmeklenmiş hu?kmu? okunmadan yu?zu?ne terekesi okunmuş mahkumu mahkumu kim kim infaz eder hiç hu?ku?m giymemiş hiç bilmemiş hiç olmayı

bir delilik sınavı mı bu cinnet hangi soruda hangi seçenekte hani göremedim yok mu ne cennet'in ce'si son soru hem de tesadüf mü yoksa tevafuk mu böyle gelmiş böyle giderse bu heyula bir bulut yumağı olmazsa dünya hep böyle kalacağım, dili çatal hep böyle böyle çivilenmiş böyle biçilmiş böyle karnında balığın iki büklüm tor topak bin bir desise desise içinde desise handiyse neden

Aşkın Gülümseyen Resmine Nazire -resim altı- üzerinde yazdı sesin güz efsun buğusu gözlerin bahar turunç sinesi ellerin seğirirdin kalbime menekşeler gibi bilmez misin ey aşk kaç cemre gördü leylak duldası bu tenin hani nerede leyla yandıkça bürünen çöl ey aşk göyneğin evlat kokusu senin bakışın çıldırtan tütsü endazen mermer şavkı tac kırılmasın hüzün pencereni aç