Ailsa yutkunarak başını salladı ve geçmişi unutup kendine gelmeye çalıştı. Sonra da dikkatli adımlarla demir parmaklıkların kapısına doğru ilerledi. Kapıyı tutan çelikten zincirlere bağlı kilidin içine doğru anahtarı yavaşça sürmeye çalıştı. Kilitteki on iki yaylı pimden ilki yerinden kımıldadığında yüksek bir ses çıtırdadı. Parmaklıkların ardında bir şey birden gözlerini açtı. Göz bebeklerinden biri hızlıca küçülüp ortamdaki ışığa adapte olduğunda hatıralarının en kuytu köşelerinde bile yer bulamayan anne