Yalanların, ihanetlerin ve tüm ölümlerimin üzerini örtmeden de yaşanıyormuş. Ben küçük yaşımda, hayatımdaki insanların en büyük ihanetlerinin görgü tanığıydım. Adalet önüne çıkarılsam, benim gibi birinci derece görgü tanıklarını koruma altına alırlardı ama en sevdiklerim tarafından ölümle tehdit edilirdim. Sakın kimseye söyleme, Sus yoksa ölürsün. Ben zaten ihanetlere her tanık olduğumda kurşuna dizilip öldürülmüyor muydum? Ha bir kez ölmüşüm, ha her gün, ne fark ederdi ki; Bir şarkının dalgalarına bıraktı

Sorma bana gözyaşlarımın nedenini Kurcalayıp durma yüreğimin içinden gelen çatırtı seslerini Hele ruhumun derinliklerine gizleyip de Bastıramadığım çığlık çığlık seslerin sebebini hiç sorma Artık sorma bana ne olur anlatacak halim kalmadı anne Anlamadığın halde sana laf yetiştirmekten Ne yapmaya çalışıyorsun demiştin ya bana Hiçbir şey yapmaya çalışmıyorum ki anne Senin bana yapmaya çalıştığın şeyi anlamaya çalışıyorum sadece... *** Onların hikâyesi, sevdiklerini alamayıp, kendilerini yaşarken ölüme mahkûm