Minik Su Samuru tatlı uykusundan uyandı ve harika bir güne başladı. Hemen karnını doyurup gün boyu oyun oynamak için sabırsızlanıyordu. Uzun Kuyruk’un tüm ısrarlarına rağmen, kendi kendine yemeğini hazırlamayı, dişlerini ve vücudunu temizlemeyi, suyun üzerinde tek başına yüzmeyi öğrenmek konusunda isteksizdi. Bütün bunları sonra yapmak, şimdi ise sadece oyun oynamak istiyordu! Minik ve tatlı bir su samurunun bu öyküsü; öz bakım ve sorumluluk gibi konular üzerinde düşündürürken aynı zamanda tükenme tehlikesi

Yuta ile Pita, büyük gölün kıyısında uzun uzun oturmayı çok severdi. Bu gölün ortasında bir ağaç vardı, ağacın dallarında da yiyenlerin dileklerini gerçekleştiren sihirli kırmızı meyveler... Yuta bu meyvelerden yemeyi ne kadar çok istese de ağaca bir türlü ulaşamıyordu. Arkadaşı Pita'nın hep söylediği gibi Yuta; ne dev kadar büyüktü, ne kartal gibi uçabiliyordu ne de timsah kadar iyi yüzebiliyordu. Ama belki de Yuta başka bir yol bulabilirdi! Biraz cesaret ve bolca isteğin önünde ne durabilirdi ki?