Hiç AVAZ’ınız çıkana dek bağırdığınız oldu mu? Avazı çıktığı kadar bağırır insan. Bazen acısından, bazen korkusundan, bazen sevincinden... Ya çıkıp bir dağ başına, uçsuz bucaksız gökyüzüne büyük çığlıklar atar, ya da önüne koyduğu bembeyaz kâğıdında, kelimeleriyle çığlık atar. İşte bu kitap, kalemi kâğıdı dağ başı eyleyip, avazım çıktığı kadar sustuğum bütün gecelerin uğultusudur. “Avaz” kelime anlamı olarak; yüksek ses, insan sesi, bağırtı anlamlarına gelir. Oysa duygu anlamı olarak ise yüreklerdeki

"Yazarak düşünmenin; insanı, meselenin içine daha çok ısrarla ve teferruatla çeken, O'nu düşünerek nefes almaya alıştıran, hatta nefes alırken de mevzunun Tanrısal köklerinde gezintiye çıkaran bu sihirli yönü, beni her zaman yazmaya kamçılamıştır. Yaşam denilen bu büyülü hadise, her an içinde bulunduğumuz hikayeler bütünüdür aslında. Tıpkı bir kahkaha kadar uzun hüzünler, bir nefes kadar kısa ve ani ölümler. Mecnun kıskandıran büyük sevdalar ve hiçbir yere sığmayan, huzursuz ayrılıklar. Kalabalık terminalle