Şiir ve mimarlık; gösterdikleri dil-yapı-ritm-denge benzerliği ve evrensel boyutta getirdikleri düşünce imkanları ile bir yandan kendi hakikatlerindeki karakteristliği yeniden kurarken, bir yandan da insana dünyayı yeniden kavratırlar.Mekanların şiir yoluyla betimlenmesi, mimarlığın da toplumsallığın da şiir diliyle inşa edilerek ve hep yeniden inşa edilerek var edildiğini göstermektedir. Kentin çeşitli görüntüleri -ki mimarı bunlardan biridir- ve bu görüntülerin şiirdeki referansları, onun insan belleğinde