Romanda gerçekle kurgu iç içedir. Hangilerinin gerçek yaşanmışlık, hangilerinin kurgu olduğunu anlamak has okur için zor olmayacaktır. Ana izlek, yazarın uzun süre öğretmenlik yaptığı Afyon ve çevresindeki Pancar Üreticileri ile Pancar İşçilerinin çileli yaşamları, sendikalaşma çabalarıdır. Yirmi iki yıl önce Bozkırda Patlayan Tüfek adıyla da yayımlanmıştı. Köy emekçilerinin, geçici tarım işçilerinin bir Tarım İşçileri Sendikası etrafında insanca yaşamak ve hakları olanı alabilmek için örgütlenme mücadelesi

Daha önce yayımladığımız Çocuk Edebiyatı Denilince (2017) adlı kitabında yazarın, önsöz niyetine ‘okumanın önemi için bir deneme` başlıklı yazısında Eflatun`dan &`;Konuşmak, insanın beynini kullanma sanatıdır” sözüne; öyleyse okumak da beynimizi besleme sanatıdır cümlesini eklediğini anımsayacaksınız. Tacim Çiçek`in belirgin ve başat özelliklerinden biri de iyi bir okur olmasıdır. Onun iyi bir okur olmasının sonucu olan sanat ve edebiyat üstüne kimi yazılarını daha önce (2019) Reddediyorum adlı kitabında

Özgün bir anlatım biçiminiz var. Biraz deneme tadında, biraz şiir. İçimden sürekli ‘hoş geldiniz' demek yükseliyor. Siz zaten daha önce gelmişsiniz bile. Ben haberdar değilmişim. Olsun bundan sonra izleyeceğim, giderek artan başarılarınızı göreceğim ve alkışlayacağım sizi. /Ayla Kutlu Aykırı Sevdalar Söylencesi baştan sona, gerçekten hiç kopmadan, yer yer çok incelse de bağı, sonuna kadar, ele aldığı özü işleyebilmesine hayran kaldım… Bunları bir iltifat değil, yazından biraz nasibini almış birinin değer

Tuhaf bir ihtiyar bir tek müdavimine dahi görünmeden bir kahvehaneye girer. Fark edildiğinde de kapalı kapılar ardında kimsenin çıkmasına müsaade edilmez. Kimseye görünmeyen ihtiyar anlattığı öykülerle herkesi adeta büyüler. Bir kişi hariç. Bu, kahvehanenin masaları üzerine savrulan sözcüklerin arasından ihtiyarın kimliğini anbean belirleyecek olandır. Sadece onun değil kendi kimliğini de keşfedecektir adını yitirmek pahasına. Bizi büyüleyecek olan da bir hikâye anlatıcısıdır. Bu satırları okuyacaksanız e

Aslında söyleşi bir bakıma edebiyatın özüdür. Bu yüzden inandırıcı, yani sahici olmak zorundadır. İyi bir dili olmalı bir kere. Kurgusu özgün ve sarsıcı olmalı. Okurun ilgilendiği yönü çıkarmalı açığa. Cümleler ve sorular uzun olmamalı. Kulağa hoş gelecek bir üslubu ve akıcılığı olmalı. Sorular ve cevaplar itici, can sıkıcı olmamalı. Konudan konuya geçmemeli. Ele alınan konunun vurucu yanını çıkarmalı öne. Sade anlatımlı, sağlam bir dili ver şiirsel, öyküsel olması unutulmamalı. Bizdeki toplumsal ve sanatsa

O, yetmişinde plâtin saçlı, derin mavi bakışlı, dinç görünümlü, atletik yapılı bir adamdı. Elinde de bir çanta vardı. İçinde kıymetli bir şey varmış ve çaldırmaktan korkuyormuşçasına sımsıkı tutuyordu... Sonunda, neredeyse beni boğacak olanlardan kendimi kurtardım ve onun yanına gittim. Sözlerine başlayınca... Bir ara, yazma tutkusu içinde kalmış yine de yazdıklarını bir biçimde yapıtlarından tanıdığı biri tarafından okunmasını isteyenlerden sandım ve açıkçası ürperdim biraz. Çünkü sırf üzülmesin ve başımda

Aslında bu öyküler, bizim öyküler/imiz. Bu yüzden bu insanları, acılarıyla, tutkularıyla, aşklarıyla, sevdalarıyla ve de dirençleriyle tanıdım. Birlikte oldum kimi zaman, kimi zaman onlardan ayrı düştüm. Ama hep andım onları ve anımsadım. Aklımdan çıkaramadım. Yazar, yaşayan kişilerden ve yaşanmışlıklardan istediğini alır. sözüne uygun davrandım, onları ve yaşanmışlıkları öykülerde içselleştirirken. Anıların, gerçek yaşanmışlıkların elinden kurtardığım an'ları anlatmaya çalışırken gündüz düşlerimden de yara

Damar Edebiyat Dergisi 1995 İlkbahar Çocuk Roman Ödülü yarışmasında Tacim Çiçek’in Şeftali Dede romanı birincilikle ödüllendirildi. Tacim Çiçek bir eğitimci olarak bu romanıyla çocuklarımıza çağdaş olmayı ve insan sevgisiyle yüklü olmanın erdemini öğretiyor.Bir solukta okuyacağınız bir roman.