Yolculardan ikisi, bir kadın ve bir erkek koltuklarına gömülmüş, hayata dair konuşuyorlar. Sözlerinin akışı gözlerini alamadıkları manzaraya kayıyordu. Söz oraya kaydıkça, doğa daha bir büyüyor, daha bir renkleniyor, cömertliği açığa çıkıyordu sanki. Erkek her zamanki gibi kendisine on beş numaralı koltuğu, sevdiğine on altı numaralı koltuğu almıştı. Kamyon muavinliğinden kalma bir sezgiyle bu sırayı güvenli bulurdu her zaman. İyi yol arkadaşıydı hep. Yanındakine yol boyunca görünen görünmeyen her şey hakk

Hayatın Ellerini Bıraktığında Hayata dair bakışının özeti; hayatın ellerinden tutmak, sıkıca kavramak, ne gerekiyorsa, nasıl gerekiyorsa öyle yaşamaktı. İçeriğini böyle doldurup yaşanmadığında kızardın. İçlenirdin bazen, hüzünler süzülürdü satırlarından. İlle de yaşamak, her şeye rağmen direnmek, derdin. En son, bir vasiyet gibi yaşamak üzerine dizelerin konuşmuştu: İçli bir ezgi gibi yaşamak istiyorum/ her söylenişte güzelleşen/ Şarap tadında sevilmek/ en iyi bağ bozumlarının ürünü. Ve kavgada olmak ist

Cumhuriyetin kurucu ve resmi ideolojisi olarak Kemalizm, tarih boyunca egemen sınıfların hegemonya aracı ve birleştirici çimentosu oldu. Aynı tarih boyunca işçiler, "sınıfsız-kaynaşmış kütle" söyleminin ardına gizlenen sınıf zorunu; köylüler, "milletin efendisi" yalanını; gayrimüslim azınlıklar yabancı sayılmayı, yok edilmeyi ve sürülmeyi; Aleviler, Sünni İslamın devlet dini kılınmasını ve Diyanet İşlerinde somutlanan devlet dini uygulamalarını; Kürtler, herkesin Türk ilan edilmesini, inkarı, imhayı yaşadı

Bizim Çakır Yaşamını anlattığımız Bizim Çakır, bir ihtilalci, İrfan Çelik... Anadolu bozkırında Yozgatlı Yörük bir ailenin erkek evladı olarak 1950 yılında başladığı yaşam yürüyüşünü, 30 yaşında, Davutpaşa Askeri Tutukevinde, 12 Eylül´den sadece iki gün sonra, 14 Eylül´de bitirdi. 30 Yıllık yaşamını yazılmaya değer kılan neydi? Bu hayat, yirmisinden başlayarak emekçilere, ezilenlere, özgürlüğe, devrime ve sosyalizm özlemine adanmıştı. Öğrenciyken başladığı mücadeleci hayatı, işçilerin, yoksul ve toprak

Yaş ortalamamız 23 civarındaydı. Dünyanın belki de en kararlı kadın direnişlerinden biriydi, Metris?teki. Biz yıllarca birbirimizi unutmadık, çünkü biz çok önemli bir gelecek vaadini paylaştık. Demir parmaklıklardan baktığımızda ortak bir düş görür, bunu paylaşırdık.