Biz tüm seslerini duyamasak da Hayatın da bir melodisi var kendince. İçten içe duyulan, hissi yüreğe işleyen, Siyah beyaz gibi net çoğu zaman… Alacası yok…Hüznü de sevinci de ayrı ahenkte.Gölgesi de ışığı da yan yana, omuz omuza… Hepsi bir ses veriyor ömür denen bu besteye… Hayat da bir piyano…Ve ancak her notaya tek tek basarak öğretiyor melodisini. Yalnız silüetinde yaşanıyor yürekte olan.Bazen en tizinden vuruyor kulağımıza, Bazen ağır ağır yükleniyor pedallara…Es vermek istiyorsunuz bazen, yeri olmayan

Bazen... Sadece susuyor insan. Ne konuşmaya dönüyor dili, Ne de kelimelerle oynamaya istekli... Bir yüreği kalıyor elinde, Bir de içinde çığlıklara boğulan sessizliği... Ve bazen, Bir tek bakış yetiyor o derin sessizliği bozmaya, Tek bir bakış, sustuklarını konuşmaya...