“Müşkül sorularla havsalamız perişan oluyor. Zihnimiz dağınık, sularımız bulanık… Böyle bir çağda yaşıyoruz. Her yerimizden ısırıyor dünyanın bir dolu sevgileri. Neye versek bu kutsal emaneti, hıyanet görüyoruz. Kime yüklesek taşıyamıyor; verdiğimizi alamıyor ve hep eksik kalıyoruz. Ne yaşıyorsak acı birer hatıra canlanıyor zihnimizin arşivlerinde. Kimin için yaşıyoruz? Ne uğruna ölüyoruz? Sevgiyi işporta tezgâhında hurda fiyatına satıyoruz. Her günün sonunda eve eli boş dönüyoruz.” Faruk Güven, ikinci ki