Ludwig van Beethoven’ın müzik hayatı 1780’lerde, Almanya’da,ailesini geçindirmek için saray orkestrasında viyola çalmasıylabaşlamıştı. Mutsuz ve öfkeli babasının evde yarattığı kasvetlihavayı, en çok kardeşi Karl’la, Ren Nehri kıyısında zaman geçirerekkırıyordu. Giderek yitirdiği işitme yetisine rağmen, müziğini doğayaduyduğu sevgiyle bestelemek ve büyük kitlelere erişilir hale getirmekistiyordu. Sarayda ya da birinin emri altında değil, halkın içinde,herkes gibi yaşayarak yapacaktı bunu. Çünkü Beethoven’a

İnci'nin hayatında yeni bir dönem başlıyordu. Yeni bir semt, yeni bir sokak, yeni bir okul... Taşındıkları gün, her şeyden önce apartmanın karşısındaki köşk çekti İnci'nin dikkatini. Hüzünlü bakan pencereleriyle, hikâyesiz binalar arasında hemen gösteriyordu kendini. Okulla, piyano dersleriyle ve bu gizemli köşke dair düşlerle geçen haftalardan sonra, karlı bir kış gününde, İnci'nin babası yeni bir plakla geldi eve. Çalan müzik, bir mucizenin habercisi gibiydi, hem ismiyle hem de Ninni'siyle... O gece, bir

Yeni evindeki ilk kışıydı Gün Bey'in. Kaldırım taşına bakan penceresinin önünden geçen ayakkabıların hikâyeleriyle doluydu günleri. Bir sabah karla kaplandı penceresi. Dışarıdaki kahkahalar ve kartopları şimdi yeni bir yaşama açıyordu perdesini. Kar ve kahkahanın birleştiği yerde bir mucize belirdi. Acaba Gün Bey bunu görebilecek miydi?.. Biyografi ve öyküleriyle sevilen Göknil Özkök'ten, hayata cesaret ve kararlılıkla sarılmak üzerine etkileyici bir hikâye! Ceyhun Şen'in özgün desenleriyle canlanan kitap