taç yapraklı orkidelere
efsunlu bakışların dokunmuş...
ıslatan çöllerimi haramilere bırakmışım
arzılarım tutsağında
efsunluyorum seni
sen zenci bir köle yaşama sevinci olmayan
mavi türküler söylemeyi bilmeyen
düş tarlalarına gir
belleğini tazele doğan güneşte
çiğ damlalarına yasla yüreğini
dalgın kirpiklerini bırak ay vaktine
(Arka Kapak)
Beni leylama taşıyan sendin
umutları alıp götüren
rüzgarları salıveren üstüme
zemriheride kara gecede
tutanaklara geçirilen bendim
bendim yiğitçe ayakta duran
bir leyla düşü gören...
