Bu Kitapta Sadece Konuşan Değil Masal Anlatan Bir Papağanın Hikâyesi Var. Fantastik Mi Desek Gerçekçi Mi? Görkemli Mi Desek Büyülü Mü? Papağanın Davranışları Gibi Sıra Dışı, Renkli Tüyleri Gibi Göz Alıcı Her Biri. Ihlamur Ağacına Aşık Olan Adamlardan Düğününe Deniz, Dağ Ve Orman’ı Davet Eden Padişaha, Yer Altında Yaşayan Altın Yüzlü Kızdan Uçarı Ama Bir O Kadar Da Fedakâr Maymuna Kadar Binbir Ilginçlik Ve Olağanüstülükle Dolu Bir Kitap Bu.Abdullah Harmancı’nın Eski Hint Edebiyatının Çok Önemli Eserlerinden

Sizi müthiş bir curcuna bekliyor! Gümüş Oğlan, arkadaşı Gayret’le birlikte büyük maceralara atılacak. Ateş denizlerinden geçecek, mumdan gemilere binecekler. Kanatlı atlarla uçacak, devlerle mücadele edecekler. Sonu gelmez kuyuların içinde Altın Kız’ın izini sürecekler. Kalp Ülkesi’ne, Kalp Şehri’ne, Kalp Kalesi’ne, Kalp Odası’na ve nihayet Kalp’e ulaşmaya çalışacaklar. Kalp Şehrine Yolculuk, “Hüsn ü Aşk” mesnevisinin sürükleyici bir yorumu. “Hüsn” Altın Kız, “Aşk” ise Gümüş Oğlan… Abdullah Harmancı bu hikâ

Buruzi - Babasını Kurtaran Bebek Babasını kurtaran bebek mi? Hem de doğar doğmaz mı? Doğuşuyla babasını kuyunun içinden çekip çıkarmış mı? Gerçek mi bu? Nasıl olmuş? Bütün dünyada yaşanan Morona salgınında mı olmuş? İyi ama yeni doğmuş bir bebek bunu nasıl başarabilir ki? Moronavirüs salgınının gerçek sebebi, İstanbul’da yaşayan küçük bir kızın duası mı? Roman yazma hayallerinin ötesine geçen Rabia mı? Yaren’in bedeninde görevlerini yapmaktan vazgeçen organlar mı? İç organlar başkaldırıyor, öyle mi?

Obrukya’dayız. Obrukya nerede mi? Obrukya ne mi? Obrukya, “hüyyyuuuuuupppppp” hastalığına yakalanmış bir yer… “Hüyyyuuuuuupppppp!” Durup dururken yerin altına doğru açılan apartman büyüklüğünde kuyular… Meğer bu kuyular, bize gizemli yaratıklardan gelen mesajlar değil miymiş? Her büyük kuyu bilinmez varlıkların kullandığı alfabenin bir harfiymiş. Harfler yan yana geldiğinde… Uzak yerlerde yaşayan gizemli yaratıkların mesajları ulaşıyormuş dünyaya. Bu kadar da değil… Bu kita

Bıyıkları upuzun bir adam var. Herkes uyuduğunda dünyanın öte ucuna uçuyor. Kalbi kocaman bir adam var. Hayatı pahasına, kendini yaşadığı şehrin evcil hayvanlarına adıyor. Şarkısını unutan kuşlar için üzülen bir adam var. Ormanda kuşların kayıp melodilerinin peşine düşüyor. Saksağanların mutluluğuna ömrünü adamış biri daha var. Hepsi birden, bu kitabın sayfalarına gelip yerleştiler. Dünyayı daha güzel kılmanın yollarını aramak için bu kitapta birleştiler. Sen de onlara katılmak istemez misin?

Bütün şehirler ilginçtir. Bütün şehirler gizemlidir. Bütün şehirler keşfedilmeyi bekler. Şimdi okuyacağınız şehir de öyle: Suyu akmasın diye yapılmış çeşmeler, Yokuş yukarı tırmanan sular, Konuşan kayalar, Kubbeye kazılmış mezarlar, Kediler için yapılmış türbeler, Kırk yaşına kadar konuşmayan insanlar… Hepsi bu şehirde… Melek ve Dilek, kendi şehirlerini keşfe çıktılar. Belki de az önce sizin sokağınızdan geçtiler. Belki de sizin sokağınızı yazdılar. Durmayın öyleyse, çevirin bu kitabın k

Leylaklar Prensesi’nin yazarı Abdullah Harmancı çok sayıda hikâye kitabından sonra çocuklar için de yazmaya başlamış bir yazarımızdır. Türü ne olursa olsun iyi çocuk kitabı hem çocuk hem de yetişkinler tarafından okunursa, o kitap, iyi bir çocuk edebiyatı örneğidir. Elinizdeki kitabın bu tür iyi örneklere aday bir kitap olduğunu söyleyebilirim. Kitaba adını veren Leylaklar Prensesi kitabında gerçek, hayal, rüya ve fantastik anlatılar iç içe. Bir çocuk, evinde ve okulunda, en sevdiği romanın kahramanlarıyla

Bir gün kendime rastladım: Hep bir şey olmak istiyordum ama başka bir şey oluyordum. Kendimle başım dertteydi. Sesim güzel olsun, futbol takımına seçileyim, çok yakışıklı olayım istiyordum. Kendimi, kim olduğumu, kim olacağımı çok merak ediyordum. İleride nasıl bir şeye dönüşecektim? Dünyanın her konuda en iyisi ben olamayacaktım. Peki. Ama bir konuda çok iyi şeyler yapabilirdim. Ama önce… En önce… Hepsinden önce… Kendime rastlamalıydım!

Bir keresinde bir kitabın içine düştüm. Yok yahu! Düşündüğünüz gibi değil. Gerçekten bir kitabın sayfaları arasına düştüm... Elinizde tuttuğunuz bu kitap, farklı mı farklı öykülerden oluşuyor: Cezayir'den Bursa'ya kadar uçan güvercinlerden, bir balığın karnında yaşayan inci avcısından, kötü insanlara karşı birlik olan leyleklerden, sorduğunuz sorulara cevap veren ağaçlardan, yanmayan halılardan, boşlukta bekleyen sütunlardan bahsediyor bu öyküler. Abdullah Harmancı'nın, Evliya Çelebi'nin Seyahatnam

Eğlendiren, düşündüren, sorgulatan ve meraklandıran öykülerle hayalin sınırlarına bir yolculuk! Üç apartman büyüklüğünde serçe mi? Cevap alamadığı soruları bulut rengi balonlara dönüşen çocuk mu? Balıklı sostan şapka mı? Ağaç yapraklarından bir dede mi? Karların Beyi'nden şehre neden gelmediğine dair bir açıklama mı? Bir gün okula gelip çocuklara sitem eden kış mevsimi mi? Yıkık evlerin duvarlarını okşayan iki kafadar kız arkadaş mı? Abdullah Harmancı'nın kaleminden birbirinden tuhaf on üç öykü... Sular sel

Hacıveyiszade Mustafa Kurucu’nun hayatından ilhamla... Melek’le dedesi şehirde yürüyüş yapıyorlar. Ama bu bildiğiniz bir gezintiye benzemiyor. Dedesinin Melek’e anlatacakları var. Melek’in dedesine soracakları… Sonunda yolları bir mezara çıkıyor: İçinden binlerce hayat fışkıran bir mezar bu! Bilge’nin mezarı… Ve onları takip eden bir çift beyaz kanat var…

Bu kitapta tuhaf şeyler oluyor: Üç kafadar aynı rüyada buluşuyor! Bir kedi, iki hayat kurtarıyor! Yıldızlar değil insanlar kayıyor! Bir ağaç bir kayayı deliyor! Bu kitapta rüyalar, ağaçlar, kırmızı kalpler, kediler, köpekler, çocuk ressamlar, klip çeken çocuklar var. Üstelik sen de varsın! -Ben de mi? Kesinlikle! İstersen aç ve bak! Aynalı Baba ile Râcî ve Ötücü Kuşlar Festivali kitaplarının yazarı Abdullah Harmancı'dan gerçeğin hayalle kesiştiği etkileyici öyküler...

Bülbül yavrusu, en güzel sesli kuşu arıyor: Nasıl yani? Göklerden insanlara yönelmiş korkunç bir felaket var: Harekete geçmeli! Sarı Sığırcık, kendisini dünyanın en sıradan kuşu sanıyor: Gerçek mi bu? Denizler altında yaşayan korkunç ahtapotu yaşlı bir kadın durduruyor: Yok artık! Ve daha nice birbirinden fantastik sorular ve heyecanlı maceralar... Abdullah Harmancı'nın kaleminden çılgın, haşarı, deli dolu on masal...

Aynalı Baba ney'ine üfleyince, kahramanımız Râcî, uzak diyarlara doğru yolculuklara çıkıyor. Sen de ona katılır mısın? Anka kuşu ile gezegenler arasında dolaşmak ister misin? Hint padişahının oğlu olmaya veya muhteşem bir karınca şehrinde yaşamaya ne dersin? Cabülka'dan tek gözlü, tek kollu ve tek ayaklı varlıklarla Cabülsa'ya seyahate çıkmaya var mısın? Milset şehrinin harabelerinde ülkenizin kaderini değiştirecek formülleri aramak ister misin? Karıncalar şehrinin sokaklarında dolaşıp karıncaların ileri

Kerem, insanların zihinlerini okuma yeteneğinden kurtulmanın yollarını bulabilecek mi? Sümbül Ağa, evinin bahçesindeki çiçeklerin sesini duymaya başlayınca ne olacak? Öğretmeni gece vakti okula çağıran ses kime ait? Ayda yaşayan bir örümcek keşfedince herkes sizinle neden alay eder? Yaz geceleri, evlerin bahçelerinde dolaşıp ağaçların dalları arasından geçen sesleri kim kaydediyor? Karanlığın ortasında, Aykız'ın evinin kapısını kim çalıyor? HIŞIRTI AVCISI'nın iki kapağı arasında, bunların ve daha nice

Bu karanlık ve can sıkıcı cuma akşamında, arabamın lastikleri Teoman'ın kaseti kadar hüzünlü, Teoman'ın kaseti dünyanın uçsuz bucaksız gökleri kadar kasvetlice dönüyor, dönüyor, dönüyorken, ben senelerdir hiç ara vermeksizin girdiğim Pele'nin Halı Sahası'nın içimi acılara boğan devasa kapısından bu defa girmedim; arabamı ötelere, yıllardan beri gitmeye korktuğum şehirlere, yıllardan beri sokaklarında yürümeyi korkarak düşlediğim şehirlere, insanlara, umutlara doğru sürdüm, sürdüm, sürdüm... Yaşadığım şehrin

1998 2013 seneleri arasında öyküye ilişkin yazdığım yazıların kahir ekseriyeti elinizde bulunuyor. On beş senelik dönemi kapsayan yaklaşık elli yazı Kimisi genç bir öykücünün öykü yazma deneylerine odaklanan kimisi başka öykücülerin öykülerine yorum getirmeyi deneyen kimisi daha nesnel hatta akademik bir sesi deneyen yaklaşık elli yazı Yirmi dört yaşındaki genç öykücü Abdullahtan otuz dokuz yaşındaki akademisyen Abdullaha uzanan çizgide ne çok şey yaşandı ne çok şey başladı ne çok şey bitti ne çok şey değiş

kurgusuzca evet öyle hesapsızca düşünmeden planlamadan umursamadan öyle işte anlayınsana öylece yazmak istiyorum aslında neden bir sonu olmak zorunda romanların hayır tanrım bunu anlamak mümkün değil bir sonu olmak zorunda değil yazdıklarımın