“…Eve döndü Melike. Berkay da diğer erkekler gibiydi. Uzun uzadıya düşündü, ne onunla ne de başka biriyle evlenmemeye karar verdi. Berkay’ın kabalığına, böyle düşünmesine içerledi. Daha önce evlendiği kadınlar üzerine söyledikleri uğuldadı zihninde. Kendisi için anlayış beklerken, onu mahkûm etmesine izin vermeyecekti. Bütün gece Berkay’ın aramasını bekledi. Dayanamayıp o aradı, telefonu kapalıydı. Gözüne uyku girmedi. Gecenin ilerleyen saatleriydi. Televizyonu açıp karşısına oturdu. Elinde kumanda uyuya ka

...Kaç saat olmuştu evden çıkalı? Evden çıkmadan önce kafesi açıp kuşunu uçurdu. Bir ismi yoktu kuşun. Kuştu o. Kediyi sokağa bıraktı. Onun da bir adı yoktu. Kediydi o. Ölü balıkları toplayıp çöp kovasının içine attı. Onları bırakabileceği bir denizi yoktu. Öylece çıktı evden. Kalacak bir neden kalmamıştı. Derin bir nefes aldı. Menekşe kokuları denizin kokusuna karıştı. Elbisesini çıkardı, hardal sarısıydı elbisesi; severdi bu rengi. Denize doğru yürümeye başladı. Küçükken dinlediği başka bir masal geldi ak

…“İmparator halkını doğru bir biçimde yönetmiyordu. Hakkaniyetinden ayrılmış, doğruyu eğriyle karıştırıyordu. Devletin kurallarına önem vermiyordu. Halkının sosyal haklarına, vicdanına kulak asmıyor, değer vermiyordu. Her şeyi menfaati için yapıyordu. Papa ise kendi sorumluluğunu unutmuştu. Dünyevi gücü de elinde tutuyordu. Her ikisi de dini devlet işleriyle karıştırıp kendi menfaatleri için kullanıyorlardı. İnsanlığın iki güneşi olan bu iki rehber halkına zarar veriyordu. Halk da başıboş koşan atlar gibi y