Benim bu gece kayıplardan bir ses Benim masumluğu unutamamış bir gün Yürüyüp de gidemediğim yerlerde bir ün Ve bir anı saklayamamış umarsızca Bir gül koklamadan veda eden benim Bir gül bahçesinin tam ortasında Günlerce susuz kaldığımda Bir mavi deniz ortasında
İnsan hayatı mevsimler misali. Doğduğunda ve gençliğinde bahar mevsimi gibi geçer günler. Yaz mevsimine hazırlanır çiçekler ve yapraklar. Bir de bakmışsın üretmeye başlar öğrendiklerini. Meyvelerini verir en güzel çağında. Sonbahar ilk yapraklar sararmaya başladığında hissedilir. Oysaki insanda şakaklarında gösterir kendini. Hazırlık zamanıdır kışa artık. Yaşam tüm bu hesaplardan ziyade Allah’ın kaderidir.
