Büyümekten usandım bu hayatım özünü Üç kuruşa satarım cümle Bey'in sözünü Paşam sırça köşklerde şeytan görsün yüzünü Gelse vuslat zamanı kalan günde boş bana Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana Bir bilinmez badalda, dinmez gönül sancısı Sanki sahipsiz sürgün af çıkarmaz hancısı Onun bunda suçu yok, bırakmaz eyyamcısı Hedef olmuş sol yanım yağar dosttan taş bana Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana GÜN devrini kapıyor Güneş artık solmakta Ay süslemiş semayı belli gece olmakta Ömür küsme kendine

Fikrim telaşe düştü zihnim yine firarda Kendimle karar aldım kendim yoktu kararda Dünüm eşken dününe, bugün yine zararda Bir HİCRANIN gözyaşı aşkın nârına düştü