Bir şeyler ters gitmekte, dünyanın huzuru yok. Endişeler, korkular zirve yaptı. Güven, huzur, sükûnet, yok denecek kadar az. İnsanoğlu önce kendini, sonra dünyayı enkaza çevirdi. Mazlumların, mağdurların sesini duyan yok. Hayvanlar âlemi dahi karıştı. Doğanın dengesi bozuldu. Toplu ölümler, toplulukların dikkatini çekmiyor. Herkes kendi telaşıyla meşgul. Kimse kimseyi önemsemiyor. Güçlü ve kaba olan, saf ve mazlumu yok ediyor. Artık yarınlar endişe dolu, bugünler ümitsizlikle geçiyor. İnsanlık öldü ve cenaz

Çocuklarımız geleceğimiz, umudumuz… Her doğan çocuk tertemiz ahlak üzere doğar. Çocukların hâl ve hareketleri, çoğu zaman söylemleri ve saflıkları sanki cennetten bir parça gibidir. Büyüdükçe çocukluk temizliğinin ve saflığının muhafazası ve bu ahlâkın yetişkinlik çağlarına taşınması ancak ve ancak çocukları zararlı dış etkenlerden koruyarak ve eğiterek olacaktır. Diğer toplumlardan ithal edilen veya her yıl yapboz haline gelen eğitim metotlarından asla fayda gelmeyecektir. Bu sebepten kendi değerlerim

Herkesin birbirinden şikâyet ettiği bir toplum haline geldik. Lâkin kimse neden bu hale geldik sorusuna cevap aramıyor. Yüz yıla yakın bir süredir üzerinde bin bir türlü tuzak, hile ve entrika kurulan bu ülkenin insanları bu kadar çok düşmana rağmen kendilerini çok iyi muhafaza ettiler. Halen iyilik cevheri yüreklerden sönmedi ve halen insanlığı bu topraklarda görebiliyoruz. İslâm değerlerine sıkıca sarılan bu toplum, kıymetli insanlardan oluşmakta. İslâm değerlerine sıkıca sarılan cümlesine, “nerede İslâm

Türkiye'de insanların hakiki manada iman edebilmeleri dünyanın diğer ülkelerine göre belki de çok daha zordur. Avrupa ülkelerinin herhangi birinde kiliseye yakın bir yerde ikamet eden bir kişinin İslam dinini anlaması Türkiye'de Camiinin olduğu mahallede ikamet eden bir kişinin İslam dinini anlamasından çok daha kolaydır. Türkiye'de İslam dini namına anlam verilemeyen tasavvurları enkaza çeviren sapmalar söz konusudur. Bir çocuk ergen olduğu andan itibaren (daha da erken lakin ergenliği temel alalım) hayatı