Saturn, der barê çûneke muqedder de ye. Ev çûn çi qas ji bo evîna Xewbanûyê ye, çi qas ji meraqa naskirina dinyayê ye ne diyar e. Lê diyar e ku bi vê çûnê re dê hin kes bikevin fikaran û hin kes jî li ser bi destxistina îqtîdarê dek û dolaban bigerînin. Ji ber ku lehengê sereke yê romanê Bengîn, wêrisê tekane yê text e. Roman, bi vebêjeke diyalojîk a ku heqê lehengan îhmal nake, bi parodî, têkiliyên navmetnî û bi zimanekî sînematografîk ê ku li ser ‘dîtin’ û ‘vegotin’ê hûr dibe, ava bûye.

Ev roman tenê çîroka çûyînekê ye Mîtosa Memê Alan veguheriye, veguheriye û hatiye li rastiya vî zemanî rawestiyaye. Saturn ji du beşan pêk hatiye; Çîroka Çîrokê û Rastiya Çîrokê. Di beşa yekem de li şevbuhêrkeke cinan her tişt diqewime û em bi xêra Eyna Xeybê ya Mîrcin dikevin dilê lehengên romanê û li dor bûyeran digerin. Di beşa duwem de zeman jî mekan jî û heta bi bûyeran diguherin lê em dîsa di nava çîroka berê de ne bi awayekî din Roman bi şêwaza vegotina xwe ya cur bi cur û bi herikbariya xwe balê dik