Aristoteles’e göre kendi yaşamlarına hizmet eden her araç insanlar tarafından mülk edinilebilir; hatta köleleştirilmiş diğer insanlar da buna dâhildir. Locke’a gelindiğinde mülkiyet hâlâ özgürlükle ilintili sayılmakla birlikte, emek ve çalışma değersiz olmaktan çıkmış, bizzat Tanrı tarafından herkes için emredilen şeyler hâline gelmiştir. Ona göre emek, dünyanın ham ve insan için yararsız malzemesini değerli kılan dönüştürücü güçtür. Rousseau uygarlığın da yozlaşmanın da başlangıcını özel mülkiyetin ortaya

Devletin kuruluşu bireyler için düzen ve güvenliği olanaklı kılsa da şiddetin tamamıyla ortadan kalkmasını sağlamamıştır. Bugün uygar dünyayı tanımlarken siyasal referansımız genelde liberal ve parlamenter demokrasilerdir; siyasal olanın özünü ise ‘özgürlük’ ve ‘müzakere’ kavramları belirler. Ancak demokrasiler de dâhil bütün rejimlerin siyasal alanını oluşturan ögeler içerisinde güç karşılaşmalarına ve çatışmalara tanık oluruz. Hannah Arendt, 20 yüzyılın savaş ve devrimlerin, dolayısıyla şiddetin yüzyılı o

Mircea Eliade'ın dediği gibi Mit, her zaman bir 'yaratılışın öyküsüdür: Bir şeyin nasıl 'yaratıldığını', nasıl 'var olmaya' başladığını anlatır. İnsanın, kendisini çevreleyen doğayı ve toplumu anlamaya çalışması, doğasından kaynaklanan en önemli yanıdır. Bu yanı nedeniyle mitosları yaratmışlardır. Mitoslar, felsefe de dâhil olmak üzere bütün düşünsel etkinliklerde, geçmişte olduğu gibi bugün ve gelecekte de var olacak gibi görünmektedir. Bu çalışma, mitolojiyle ilgilenenler ya da onunla yakından tanışmak