Bazı cümlelerden sonra kitaptan bir sayfa daha çevirmek çok güç oluyor. Bazı sahnelerden sonra filme devam edebilmek hiç kolay değil. İşte insanın o kalakaldığı yer var ya, insana ne çok şey öğretiyor. En çok da kendini… Sonra zamanla anlaşılıyor ki, o kitap o cümle için okundu, o film o sahne için izlendi. Çünkü orada senin duyarlılıkların var, umudun, heyecanın, mutluluğun, yaraların var. İçinden geçirip de dile getirmediğin, adını koyamadığın düşüncelerin, hislerin var. Zihin dünyana ufuklar açacak cümle

Yarası olduğunu bilmeyen bir yaralıdır insan. Neresine dokunsalar kalbi ağrır bu yüzden. Bütün yaşananlar iyileşmemiş o yarayı işaret eder aslında. İnsanın kaçtığı, kabul etmediği, ağlayıp geçemediği şeyler, görmek istemediği bir yaranın kendini hatırlatmasıdır. Yara iyileşmek için kendini hatırlatır her zaman. Bütün düşüşlerde ilk yarası kanar insanın. Çocukluğa çıkar bütün hikâyeler. Ey ruhum, Hani Platon, yüzleri duvara bakacak şekilde mağaraya zincirlenmiş insanlardan bahsetmişti. İçlerinden biri zincir