Birilerine muhtaç olmak bir insanın başına gelebilecek en kötü zorluktu bence. Çaresiz, umutsuz, mahzun, kolum kanadım kırık bir şekilde sessizce görevli memura nükleer tıbbın yerini sordum. Kimseler duysun istemiyordum. Birileri duyacak ve kanser olduğumu anlayacak diye çekiniyordum. Evet, ben k a n s e r im bu yüzden pet çektirmem gerekiyor diyemezdim. Dokunsalar ağlayacaktım. Kimselerin görmediği sessiz bir yere gidip tek başıma hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum. Üç gündür durmaksızın yağan bu kar; b