"Fedolya’ya ya da bir başka kümeye ait değildi. Kendine aitti ve bu, cesaret gerektiren bir durumdu. İzole edilmiş bir yaşam layık görülmüştü ona. Dayatılmıştı da. Tespitlerini, tutkularını bir kenara bırakması istenmişti. Bunun için zorlanmıştı. Tüm bu çabalara rağmen, ne yazık ki kendinden bekleneni verememiş, kümesel yaşama ayak uyduramamıştı." İlk romanı Hayal Avcısı ile edebiyat dünyasına adım atan yapan Cengiz Zıypak, ikinci romanı Tutkunun Sessiz Çığlığı ile bireysel bir çırpınışın nelere mal olab

Ltenssar baharı yaşıyordu. Leylak kokuları dört bir yanı sarmıştı.Maymun gölgeli yol, üzerini örten jakarandaların dallarında yaşam bulan mavi-mor çiçeklerin altında uzayıp gidiyor, Yelakan, yatağına zor sığıyordu.Ve biz İfyteris’le yine baş başaydık.Halsizleşmiş cadıya sordum: “Peki, hayallerini satın aldığım insanlara ne olacak?”Fırıncı Motans’ın hayallerini damıtmayı tamamlamış, eski gücüne yavaş yavaş kavuşuyordu.“Ne olacak sanıyorsun? Duygusuzluk tohumları, etrafında hızla filizlenecek.Onu nefes alamaz