Bir hayalin kanadını koparıp Gökyüzüne karıştırdım Uçamazdı biliyorum Uçup gitse benim olmazdı Kalsa kanadı kırık...

Bir hikâyesi olmalı insanın. Ne olursa olsun o hikâyeyi yaşatabilmeli. Anlaşılmayı beklemeden önce kendini anlayabilmeli. Hangi yöne yürüyeceğini, ne zaman duracağını, ne zaman akışına bırakacağını bilmeli. Sadeliği, dinginliği içselleştirmeli. Eli nasır tutsa da bırakamayacağı hayalleri, çıkmaz sokaklara denk gelse de bulacağı başka yönleri, savaşacaksa da değeceğine inandığı emelleri için savaşmalı. Gerekirse Çok yoruldum diyebilmeli. Şöyle bir arkasına yaslanıp nefes alabilmeli. Bilmeli. Kendisini neyin