Ya savaşları, açlığı, isyanları ve cinayetleri durdurmanın bir yolu olsaydı? Düşünsene, ya insan ırkını tüketen insanın kendisi değil de yaşadığı gezegense? Bir, iki, üç... Korku salmayı biz seçmedik. Hatırla unutulduğumuzu. Doğrusu çirkin, simsiyah, gaddar vücutlarımızdan korkman da bizim suçumuz değil. Söylesene, hanginiz bizi buraya hapsetti? Yoksa sesimizi duymamak mı seni bu denli ürküten? Karşımızda ellerin titreyecek, gözlerin yağmurla dolacak gibi oluyor. Dört, beş, altı... Kaç bizden, koş!