Kaçak yapılar inşa ediyorum kalbime Bir gecekondudur sana yazdığım her şiir İçinde koyun koyuna çocuklar uyur Kalbimin bir gecekondusunda saklısın Toplayamadım hala yer yatağımızı (Uğur Mumcu Şiir Ödülü – 2007)

ÖLÜCE FENERİ Uçurumlar Tanır Beni / Roman / Sona gelen hayatların Kadir Kaptan, demiryollarından emekli eski bir makinisttir. İnsanlardan uzak, huzurlu bir inziva hayatı yaşamaya karar verdiğinde unutulmuş bir deniz fenerini seçer. Bu ıssız coğrafyada yaralı çocukluğu ile barışmak, geçmişiyle vedalaşmak ve ruhunun kayıp parçalarını bulup onarmak istemektedir. Beklemediği bir anda, karşısına çıkan gizemli bir kadının, hızla inşa ettiği karmaşık labirentlerde aşk için yapabileceklerini sınarken, kendini

beni bıraksaydınız eğer kuş kalırdım dağlarda uçamasam da kuş ölürdüm bu dağ benim o dağ senin kuş kalırdım köyümde kömür çekerdi katırlar, ve kuru bir ağaç misali derenin yatağında her şekilde bahtiyar mış gibi görünürdüm. siz ne diye söylediniz bana kuş olmadığımı yatağında bir dere derede çakıl taşıydım bir kuş bilirdim kendimi uçacağımı sanırdım beni bıraksaydınız şayet kuş ölürdüm köyümde hep insan kalırdım düşlerim bir kelebek yakalayamasam da kovalamak yeterdi bana yeterdi sev

Şairim, göğsümde eğreti bir broş gibi onurla taşırım şair kimliğimi.Büyük iddialarım yok artık Dersimi aldım hayattan Kırıklarımla besliyorum şiirlerimi ve demiri yontarak kazanıyorum ekmeğimi yolcuyum herkes gibi bir gece yolcusu biliyorum her yolcunun varması gereken yeri.Bir yalnız korkuluğum ben korkunun ortasında ne yorulmak, ne acıkmak bilirim işçiyim şu sözler son sözlerimdir, unutmayın isterim kim daha çok korkabilir, yalnız bir korkuluktan kim daha korkuluktur, sevgisiz yaşayandan.Bu kitap, her şe