Aslında doğmadan önce hepimiz ana rahmine umutsuzca hapsolmuş gibiydik. Tıpkı bir tırtılın kendi etrafına ördüğü kozaya hapsolduğunu düşündüğü gibi... Tırtıl nice ümitsizliklerin kapısını umudun o şefkatli kollarına sarılıp açtıktan sonra, evren için güzelliklere kelebek olup renkli kanatlarıyla uçuverdi. Bizlerde tüm ihtişam ve sanatlı yaratılışımızla dünyanın zeminine ana rahmi denilen kozadan iniverdik. Kelebek olmadık ama olabilirdik Fakat hayatımızın tüm aşamalarını bir kelebeğin birkaç aylık ömrüne he