Ortaçağ Anadolu’sunda Sanat ve Sembolizm Üst Baslık: Somut bir nesne olmanın ötesinde farklı anlamları bünyesinde barındıran sanatın çözümlenmesi güç yönlerinden biri de sembolik dilidir. Roma İmparatorluğu’nun 350’de yıkılışından, İstanbul’un 1453’te fethine kadar geçen Ortaçağ’da çoğu zaman iç içe geçen sanat ve sembolizm kavramları arasındaki ilişki bu bakımdan örtük ve irdelenmeye ihtiyaç duyulan bir alan oluşturmaktadır. Girift, çok katmanlı ve dinamik yapısıyla Ortaçağ Anadolu’su bu açıdan oldukça ze

Türklerin Anadolu’ya yerleşmeye başladığı 11. yüzyıldan Anadolu’nun bu ilk döneminin en güçlü devleti haline gelen Anadolu Selçuklu devletinin yıkıldığı 1308 yılına kadar ki dönem “Selçuklu Çağı” olarak nitelendirilmektedir. Bu döneme kadar değişim yaşayan Anadolu’daki tüm toplumsal faaliyetler (sanat, edebiyat, dil, mimari vb.) Selçuklu Çağı olgusu içinde açıklanmaktadır. Moğol İstilası bu üslubun özünü değiştirmeden yeni açılımlar kazanmasına vesile olmuştur. Anadolu’da Türk sanatının ortaya çıkması, Mala

Türk-İslam toplumunda kadın, her daim sanatın ilhamı olmanın yanında hamiliğini de üstlenmiştir. Türk - İslam sanatının yayıldığı hemen her coğrafyada kadınlar sanat meclisleri kurmuş ve sanatçıları desteklemişlerdir. Bu destek alanlarının en önemlisi kadınlarının hayır işlerinin de başında gelen mimari eserlerdir. Malazgirt Savaşından sonra Anadolu'da kalıcı hale gelen Türkler mimari faaliyetlere de hız vermişlerdir. Fethedilen her şehirde Türk-İslam yapıları yükselmiştir. Bu imar faaliyetlerine sultanlar,