Yaşananlar vardı, izi kalmış ve yaralar alınmış
Pişmanlıklarla sayfaların üstü tozlanmıştı sanki
Oysa kafası karışmış bir tufan gibiydi
Boranlar vardı hayattan koparır gibi...
Bir deniz misali durulup coşuyordu içi
O an inişi keskin bir yokuştu sanki
Durdurak bilmeyen bir nehir gibiydi
Karışık ve kördüğüm olan içi gibi...
Bir güneş doğmasını beklerken içindeki umutlar misali
Diğeri batıyor ufuklarda gizlice sanki
Manzaranın içindeki en ufak detay gibiydi
Saklı bir şehir gibi....
