Hunharca gülmeler eskirken yanaklarımızda hepsi ömürden gitti. En zor acıları yüreğimizde demlerken bir baktık ki o da ömürden gitti. Bazen hüzünleri yıprattık bazen de hüzünler bizi yıprattı, gördük ki yıpranırken ömürden gitti. Sevmelere yetişemedik ne kadar sevildiğimizi bilemeden oysa koşup giden yelkovana yetişmeyi beklemedik ağır ağır giden akrebin yanında... Ne ölçtük ne biçtik sevgimizi ne de kantara vurduk sevdamızı çünkü biz hesap kitap yaparak ne bileyim parmaklarımızla sayarak sevmeyi bilmedik.