Yol aldıkça yaşlanırsın
Yaşlandıkça eksilir hücrelerin
Gözlerinde çukurlar belirir
Alnından kırışıklar
Karışır bakışların yalnız bakışlara
Bir pare ağlarsın
O lahza sevdiklerin tutar seni
Hayatın trabzanlarından çeker içeriye doğru
Islak hatıraların arasından çocuklar çıkar
Bir demokrasi yangını başlar yüreğinde
Nutuk atmadan sevmenin değerini anlar insan
Tebessümüyle toprak bereketlenir
