Düşer içimize asırların acısı, dayanması imkânsızdır, derindir sızısı. Bütün bedenlerimiz parçalanır şarapnellerin tesiriyle, gözlerimizin feri yok olup gider yaşlar içinde. Ak düşer saçlarımızın her bir teline. Ve kibrit suyu dökülür bütün güzelliklerin köküne. Ne yazarsan yaz, ne söylersen söyle, hepsi nafile… Hep bekliyoruz hüzünle, dilencilerin sadaka beklediği gibi duvar diplerinde! ‘‘Gelemem’’ dedi! Sebebi nedir diye sormaya vakit kalmadan rüyalarımız tükendi!

Yeryüzünde şerefli bir kul olarak yaratılan insan, ne boş yere yaratılmıştır ne de başıboş bırakılmıştır. Irkımız, rengimiz ve dilimiz farklı da olsa Allah’ın kulları ve aynı hayat okulunda öğrencileriz. Bu okulun öğretmenleri peygamberler, ders notları ise semavî kitaplardır. Her elçiye kendi zaman ve şartlarına göre farklı bir şeriat verilmiştir. Ancak tevhidin inanç ve ibadet esasları hepsinde öz olarak aynıdır. Peygamberler kendilerine indirilen ilahi kelamları öz benliklerinde yaşamışlar sonra insanlar