İnsanoğlu o kadar ileri gitti ki her şeyin kendisi için yaratıldığını söylemekten bile çekinmedi. Kendi gibi düşünmeyeni, görünmeyeni bu dünyadan değilmişçesine ötekileştirdi. Oysa insan her şeyin en başında sadece hayatta kalmaya çabalamıyor muydu? Bir arada kalarak ne kadar güçlü olduğunu düşünmüyor muydu? Modernleştikçe, bu duygular daha da sağlamlaşmalıydı belki ama hepsi kaybolup gitti. Ne zaman içinde dolaşıp durduğumuz çemberin dışına çıkmak istesek bize hep aynı hikâyeden bahsedildi. Sürüden ayrılma