Küçük bir umudun aydınlattığı, masum bir hayatın boşluğunda kalakalmış bedenler. Akıllarda onlarca soru. Kimim ben? Neredeyim? Niye böyleyim? Beni bu hayattan kim kurtaracak? Öyle ya; Hangi insan ister ki çıplak ayakla cam kırıklarına basmayı? Hangi insan ister ki yüzlerce dönüm umut varken kalemsiz, deftersiz, çaresiz gökyüzüne bakmayı? Hangi insan ister ki sıcacık gülümsemenin, dostluğun, paylaşmanın yerine kavgayı koymayı? Cevap mı? Hiç kimse. Mazisi buğulu olanın geleceği net ola