Yüksünmeden, yabancılık çekmeden her mezara kıvrılan kalabalık bir çocuktur şimdi Leylâ. Öyle uzun uzun, öyle güzel güzel dövülse de herkesin gözü önünde kadınlar sırayla emzirir onun düşlerini. Irmaklar titrer Allah’ım yüreği koparak ettiği onca duadan. Ve başı göğsümüze düşünce dağlar uğunur dil tökezler kahramanlar yorulur Kaynaşır atının terkisinde meleklerden bir umman Kanla kınalı elleri kesinlikle yumuk yumuktur

Anneme rachel’i anlattım bir ara, tankların önüne yattık. Annem çoğaldı, yollara çıkıp bütün ışıkları bir bir yaktı. Gözyaşından bir ülke yeşertti sonra, genç bir ortadoğu. Esmer bir ekin yeşertti. Hislendi. Günlerce başında durdu. Ben korktum. Geçsin diye mülksüzler’e gittim, felak okudum. Dama düştüm. Çırpındım. Her gün ona çarpıp durdum. Ben usulca sakal bıraktım, o bir gün saçlarını tümden yoldu.

Gazi pazar vuruldu baba, acının iskelesi çöktü Yarım kaldı yine ezan güne yas ordusu yürüdü Orağını biledi cengiz, küheylanımı yıktı uçak Yiğidim enkazda kaldı, gelinliğim küle döndü Fırın yıkıldı ekmek kana boyandı dağıldı ocak Nigârın güleç yüzünü kapkara duman bürüdü Kapılara çıkma artık, çeyizime bir kefen bırak Gözünün ışığı söndü baba, evinin meleği öldü

İşte bu vakit kolu kanadı kırılıyor günün bir halk, şarkısını gömerken toprağa. Çırpınıyor avucumda göğsünü yırtıp arzın o milyon sesli mızıkası. Kıyamet gibi hep ölü çocuklarla tanışmaktan korkuyor oğlum gözlerini kapatıp. Duruyor her yerde rengârenk, cıvıl cıvıl eliyle koymuş gibi bir ölüm atlası.

Mutlu ölüm yoktur o yüzden, gövdeyi sağır eden bir kin varsa Geyiklerden, yılışık konçertolardan, borsalardan kaçıp Ekmeği tuzla tartmaya alışmışsa insan Birikmişse can evinde sözün öfkesi Gidip o mübarek kana dokunmak ister O çocuklara, o babalara bakmak ister tarihin avlularından. Bir rövanş bekler, yeni bir raunt, bir yekinme daha. Puştluğun ümüğüne basmak ister Yezitliğin kuyruğuna.

Yüzündeki çizgileri ilmihal niyetine kullanıyor tramvay hücuma geçince, afacan bir rüzgârla telefon ne, kalbindeki güvercinle haberleşiyor amme’yi de bilirdim diyor rumeli’de oynarken çok cihangir istedi lakin kedilere sardım ben yontula yontula el kadar kalmış üsküdar’da Asırlık çınarları öperek alıyor akıncı tekbiri Hayr işleyerek kurtulursun içini deşen kurttan şerefesinde rast bir serenat, topraktan buluta ahiret tarlası bilip buğday serpiyor istanbul’a içindeki ölü kızlara bağlıyor heveslerin ipini: bi

Ali Emre, doğumunun 150 yılında, hem şiirleri ve diğer eserleri hem de mücadelesi ve büyük ıstırabıyla yakın tarihimizde önemli bir yeri olan, çeşitli vesilelerle hâlâ tartışılan Mehmed Âkif’i yeni romanıyla yâd ediyor. Daha önce Nureddin Zengi, Selahaddin ve Baybars’ı merkeze alan üçlemesiyle dikkat çeken Emre’nin yeni romanı 272 sayfa. Alaz Kitap’ın beşinci yayını olan eser, her biri kendi içinde beş alt başlık içeren altı ana bölümden oluşuyor. Âkif’in hayatını on beş yaşından alarak vefatına kadar işley

Sadece on üçüncü yüzyılın değil, insanlık tarihinin en önemli yükseltilerinden biri olarak kabul edilen Baybars’ın hayatı, zafer ve fetihlerin yanında büyük acı ve çırpınışlarla dolu. Kıpçak bozkırından Kahire’ye, kölelikten sultanlığa uzanan bu emsalsiz biyografide, Haçlı seferleriyle birlikte yeni bir yıkım harekâtı olan Moğol istilası da ağırlıklı bir yer tutuyor. Ali Emre; kronolojiyi gözeten etkili bir kurgunun yanında, olay ve anlatım yönünden sürekli zenginleşen romanıyla, hem Frenkleri hem de Moğoll

“Şark’ın kartalı; yıllarca çöllerin, ovaların, dağların üstünde süzülen, Kudüs semalarına yükselen sevinç nidalarına eşlik eden, deniz kıyısına Yecüc ve Mecüc gibi yığılan istilacıları şaşkına çeviren, kan ve çamur içinde çırpınan evlatlarını sabır ve cesaret gıdasıyla besleyen, en zor durumlarda bile yetimleri ve mazlumları koruyup kollayan, şeref ve muhabbetle büyüyen çocukları selamlayan ve artık ağrıdan sızıdan kıpırdayamaz hâle gelen yorgun kanatlarını sabaha doğru usulca kapattı. Bir çocuk kuyudan çık

Diz Çökmeyen, önemli portreleri merkeze alan on hikâyeden oluşuyor. Hepsinin temelinde, yakın ya da uzak tarihimizde etkili olmuş müslüman bir şahıs ya da önderin hayatı var. Hikâyelerin tamamında mendil, gözlük, kılıç, temren, hokka yahut çevgen topu gibi bir eşya yer alıyor. Bu yönüyle her biri, sıra dışı bir nesne anlatısı olarak okunabilecek bir özelliğe de sahip. Ali Emre; akıcı ve duygu ağırlıklı bir anlatımla Mehmed Âkif, Şerife Bacı, Tarık Bin Ziyad, Mus’ab Bin Umeyr, Ömer Muhtar, Fâtıma Fihrî, Ahme

1. Baybars 2. Acar Süvari 3. Çeyizime Bir Kefen 4. Kıyamet Mevsimleri 5. Milyon Sesli Mızıka 6. Selahaddin 7. Nureddin Zengi

Sadece on üçüncü yüzyılın değil, insanlık tarihinin en önemli yükseltilerinden biri olarak kabul edilen Baybars'ın hayatı, zafer ve fetihlerin yanında büyük acı ve çırpınışlarla dolu. Kıpçak bozkırından Kahire'ye, kölelikten sultanlığa uzanan bu emsalsiz biyografide, Haçlı seferleriyle birlikte yeni bir yıkım harekâtı olan Moğol istilası da ağırlıklı bir yer tutuyor. Ali Emre; kronolojiyi gözeten etkili bir kurgunun yanında, olay ve anlatım yönünden sürekli zenginleşen romanıyla, hem Frenkleri hem de Moğoll

Acar Süvari Tutuk Arbalet, şiirdeki hikâyenin izinin sürüldüğü yazılardan oluşuyor. Birer şiir çözümlemesi olarak da okunabilecek incelemelerde Mehmed Âkif, Kemalettin Kamu, Nâzım Hikmet, Melih Cevdet Anday, Attilâ İlhan, Turgut Uyar, Sezai Karakoç, Edip Cansever, Refik Durbaş ve İbrahim Tenekeci'den hareketle şiirimizin son yüzyılına dair genel bir fotoğrafa da ulaşılıyor. Ali Emre, hikâyenin temel ögelerini gözeterek derinleştirdiği bu incelemelerde, şiirlerin yazıldıklara döneme, şairin kişisel hikâyesi

Fransa'da 1883'te yayımlanan İnatçı Keraban, konusu Osmanlı coğrafyasında geçen ve kahramanları Osmanlı halkından seçilen bir roman. İmparatorluğun en uzun yüzyılında; Boğaz'dan geçiş vergisine yönelik bir itirazla İstanbul'da başlayan olaylar, serüvenlerle dolu ilgi çekici bir Karadeniz turunun ardından yine İstanbul'da sona eriyor. Ali Emre, Doğu'nun Bir Jules Verne'i Yoktu başlıklı bir giriş yazısından sonra, romanı olay örgüsü, mekan, zaman ve kahramanlar yönünden ayrıntılı bir incelemeye tabi tutuyor.

Diz Çökmeyen, önemli portreleri merkeze alan on hikâyeden oluşuyor. Hepsinin temelinde, yakın ya da uzak tarihimizde etkili olmuş müslüman bir şahıs ya da önderin hayatı var. Hikâyelerin tamamında mendil, gözlük, kılıç, temren, hokka yahut çevgen topu gibi bir eşya yer alıyor. Bu yönüyle her biri, sıra dışı bir nesne anlatısı olarak okunabilecek bir özelliğe de sahip. Ali Emre; akıcı ve duygu ağırlıklı bir anlatımla Mehmed Âkif, Şerife Bacı, Tarık Bin Ziyad, Mus'ab Bin Umeyr, Ömer Muhtar, Fâtıma Fihrî, Ahm

Şark'ın kartalı; yıllarca çöllerin, ovaların, dağların üstünde süzülen, Kudüs semalarına yükselen sevinç nidalarına eşlik eden, deniz kıyısına Yecüc ve Mecüc gibi yığılan istilacıları şaşkına çeviren, kan ve çamur içinde çırpınan evlatlarını sabır ve cesaret gıdasıyla besleyen, en zor durumlarda bile yetimleri ve mazlumları koruyup kollayan, şeref ve muhabbetle büyüyen çocukları selamlayan ve artık ağrıdan sızıdan kıpırdayamaz hâle gelen yorgun kanatlarını sabaha doğru usulca kapattı. Bir çocuk kuyudan çıkt

Haçlı istilalarının dünyayı kasıp kavurduğu 12. yüzyılda yaşayan Nureddin Zengi, suyu tersine akıtmayı başaran adam. Bir ayağını Halep'te tutarak müslümanları birleştiren, zillet örtüsünü üstlerinden atan, değerler bağını yeniden yeşerten mücahid ve muttaki bir önder. Müslüman Şarkın kandili, kılıcı, kalkanı. Elliden fazla beldeyi Frenk işgalinden kurtarmasının yanında, inşa ettiği medreseler ve diğer kurumlarla Sünni uyanışa can katan bilge bir yönetici. Yeryüzünü titreştiren güçlü avazıyla, acı ve korku i

Hangi bildik yağmur getirir Şimdi bize onları Bağbozumunda, hasatta, Taşranın ahbap koynunda Usul ve güzelce gülen Annelerden Bire bin verdiği Halde içine çekilen O Başaklardan yayılan şiirli Yalnızlıkları... Bir sevincin koyağında dili Birden irkilen Gömleği düğmeli, içi yalımlı Bir yörük beyi, muzaffer bir kahraman Gibi gönlünce ölen o fazıl babaları

Hangi bildik yağmur getirir Şimdi bize onları Bağbozumunda, hasatta, Taşranın ahbap koynunda Usul ve güzelce gülen annelerden Bire bin verdiği Hâlde içine çekilen O Başaklardan yayılan şiirli Yalnızlıkları... Bir sevincin koyağında dili Birden irkilen Gömleği düğmeli, içi yalımlı Bir yörük beyi, muzaffer bir kahraman Gibi gönlünce ölen o fazıl babaları

Ali Emre şiirinde yeni bir toplam, farklı bir dönemeç Meryem'in Yokluğunda. Ağır bir iç sızısının, başka yuvalara sığmayan acıların hemen yanı başında diri bir sesle, eleştirel bir bakışla, umut ve inançla örülmüş tanıklıkları, insanlık hâllerini, sosyal ve siyasal vurguları görmek mümkün. Meryem'in Yokluğunda Annem, Tandır Kaynayınca ve Buz Gibi Sosyoloji başlıklarını taşıyan üç bölüme ayrılan kitapta; kişisel yönü baskın içli ve lirik ses rüzgârına, tarihsel ve toplumsal yükseltiler eşlik ediyor. Merhame