Bermal yalnızca bir roman değildir. Aynı ülkenin farklı bölgelerindeki yaşamların anlayış farklılıklarını anlatması adına önemlidir. Erkekler, kadınlar, çocuklar, akraba ilişkileri, evliliklerdeki mağduriyetler ve asırlar boyu insan haklarını ihlal eden anlayışların tümüne ayna tutuyor bu roman. ... On iki bin yıllık bulutlar bir yağsa rahatlasa her yanı paklasa duyulur mu Bermal'in sesi... (Arka kapak)

Semerlerin dili olsa neler anlatır neler. Acılar, yokluklar, sıkıntılar bazen sırttaki semere yüklüdür. Kemal Siyahhan İstanbul'un önemli ticaret merkezlerinden olan Sultan Hamam'da hamalından işadamına kadar oradaki ahalinin yüklendiği sorumlulukları, endişeleri, yaşama dair beklentileri ve korkuları su yüzüne çıkarıyor. Hamal, başka bir dünyanın yazılı olmayan kurallarını samimiyetle yansıtan bir roman. "İlkokul biter bitmez iki yıl mahalledeki bakkala takılıp çıraklık ettim. Sonrasında mahalledeki parça

Aşk sarhoşluktur, olmazı olur, gidilecek yolu yakın eyler. Kubilay'ın Lise yıllarında kalbine yerleşen ve yaşamı boyunca tüm benliğini sarıp sarmalayan aşkının adı Roza... Aşkların masumiyeti bazen din ve töre engeline takılır ama kalplerdeki yerini yıllar geçse de korur. Süryani Roza ve mavi gözleri tüm masumiyetiyle Kubilay'ın kalbine mıh gibi çakılmış ve yıllar yılı canlılığını korumuş. Kemal Siyahhan'ın bu romanı yaşanamamış aşklara bir göndermedir.

Apartmanların dili olsa, kadınlara dair neler anlatır neler! Korku, hüzün, sevgi, mutluluk, endişe, yalnızlık gibi daha birçok duygunun yaşandığı apartmanlar, çoğu zaman kadını anlatsa da yaşanmışlığın en bilinmezini bazen biri açığa çıkarır. Kemal Siyahhan'nın "Yalnız Mor" adlı romanı, İstanbul'un yerlisi dışında başka şehir ve ülkelerden gelen kadınların hüzünlerini, sevinçlerini mercek altına alan sıra dışı bir romandır.

Mavi konuşulurken hep korkardım Resimlerim kırmızı, sarı, turuncu kokardı Mavi neydi Yıllarca düşündüm Gözleriydi kadının Korkularımdı derin okyanus gibi... Kendiliğin önündeki engelin ne olduğunu bilmek kolay olmayabilir! Kemal Siyahhan korkuların bilinçaltını nasıl esir aldığını, yaşama ve yaratıcılığa etkilerini bu romanla ortaya koyuyor. Bu romanı bana İlker Yasin yolladı. İlk sayfalarına göz atmaya çalışıyordum ki, baktım sonuna gelmişim. Size de tavsiye ederim. Mehmet Ali Birand

"Beni unut! Oturma iznin olmadığı için biz yokuz derdin hep; sana kızardım. Şimdi hak veriyorum, biz yokuz; ömrümüz, kelebekler kadar. Geriye bakmadan kendine yeni bir hayat kur ve beni unut, bol şans sana." Yok sayılmayı, çaresizliği, işsizliği , tutunma çabasını, açlığı, Afgan bir mültecinin ağzından anlatan Kemal Siyahhan, Afgan kadınlarının yaşadıklarını, ülkelere müdahalelerin nelere mal olduğunu etraflıca anlatıyor bu romanda. İstanbul'a mülteci olarak gelmiş ve yaşamları kesişmiş, birbirinden farklı

Beş yaşında kollarını kaybeden Ayşe, ayrılmak zorunda kaldığı okulunun özlemini çekmektedir. Ayak parmaklarının arasına sıkıştırdığı kalem ve fırçayla, günler ve geceler boyu, evlerinin bodrum katında resimler çizmektedir. Bir gün köylerine bir öğretmen atanır. Ayşe'nin resim yeteneğini keşfeder! Sonra mı? Okul! Arkadaşlar! Resim yarışmaları! Bitmeyen Umut! Ödüller! Kollarına kavuşması! Ressam Ayşe artık herkesin dilinde bir efsanedir!

"Bir gencin ailesine açılması zor olabilir, hele çaresizlik ve umutsuzluk kokan bir istekte bulunması daha da zor gelebilir. Üniversiteye başlarken anneme açılmıştım, ıkına sıkıla sevdiğimi anlatmaya çalışmışken komik bir söylemde bulunmuş olmalıyım ki gülmüş, sonra o güne kadar hiç takınmadığı bir ciddiyetle karşı çıkmıştı isteğime. Unut demişti!" "Sandıktaki Babam" hüzün ve kederle işlenmiş dağılmak üzere olan bir ailenin öyküsü. Almanya'dan İstanbul'a oradan Güneydoğu'ya uzanan, köklerinin etkilerini ar

Çalışma hayatı, yaşamımızın en önemli parçasını oluşturuyor. Kemal Siyahhan bu yeni romanında çocukluğundan itibaren içinde bulunduğu Sultanhamam'da başarılarının yanı sıra yanılgılarını da saptıyor. Konforlu yaşam ve bu yolla mutluluğa ulaşmaya çalışan yakın çevresinin, işadamlarının ve toplumun evrensel endişelerini su yüzüne çıkarıyor. Hamal, bambaşka bir dünyanın yazılı olmayan kurallarını samimiyetle yansıtan bir roman. "İlkokul biter bitmez iki yıl mahalledeki bakkala takılıp çıraklık ettim. Sonrasın

Kalbin kanatlanmasının adı aşk... Kanatlanıp uçmasının, bir bedenden çıkıp öbürünün kalbi üstüne konmasının adı... Sınırsız, zamansız bir hal; özgürlüğün en doyulmaz biçimi... Lise ikinci sınıfta Kubilay'ın kalbini ve ruhunu böyle uçuran ve ömrünün geri kalanında tüm benliğini kaplayan aşkın adı da Roza. Süryani Roza ve o mavi gözleri... Kemal Siyahhan'ın son romanı Roza'nın Gözleri, imkansız bir aşkın öyküsü. İki genç arasında, masumiyetin güzelliğiyle yaşanan bu duygunun üzerin düşen "töre" gölgesinin ve

Daha önce Kenger, Yalnız Mor ve Roza'nın Gözleri romanlarıyla yerel motifleri işleyen Kemal Siyahhan bu kez umutsuz bir aşkı, hayal ve gerçeğin iç içe geçtiği acımasız bir dünyayı betimliyor. Erken ölen anne babasının ardından kendi başına hayatı öğrenmeye çalışan genç kız, masumca girdiği bir maceradan ötekine sürükleniyor.

Bu şal yaşamın adı mıydı, yoksa solan bir yaprağın son nefesi miydi? Ellerimde duruyordu... Dünyada insanların aradığı tek şeyin sevgi olduğunu bilmeyen mi vardı? Yaşamlar, özgürlükle yetinebilir miydi? Hiç şüphesiz, içine sevgi de ekilmesi gerekmiyor muydu? Kahretsin, duman etmişti beni, nereden tanıştım diye hayıflandım kendi kendime. Yerimden kalktım, bir bir eşyalarımı bavula doldurdum. Geriye ne kalmıştı, koyamadığım benliğim mi? Yalnızlığım mı? Yoksa o şal mı? Öylece kalakaldım... Gözlerim dayanamadı