BUĞDAY TANESİ Bir çayın demlenmesi gibi, Bırakmaz insan kendi kendini, O kıvama gelmedikçe çiğ kalır, pişmez gereği gibi, Bir buğday tanesidir insan. Toprağa düşer, rahmeti bekler, Rüzgârla salınır, biraz boy atılır, Hep birlikte salınır, Derken güneşle açılır, Rüzgârla savrulur, Gençlikte geçti deyip güneşle kavrulur, Hasat edilirken, Öldüm bittim derken, Yolun başındadır henüz, her şeye erken... Başak gibi olgunlaşınca, Başını eğer, Yol yeni başladı, son dediğin dünya ilmince, Şimdi hasat