Babasının, dedesinin ve hatta büyük dedesinin yazgısını ruhunda taşıyordu Çatto. Sanki kısır bir döngü içine hapsolmuş gibi, aile yıllardır süregelen bir savaş veriyordu. Hayatta kalma savaşı. Sonu da hep kanla, zulümle, öksüz ve yetim kalmak ile bitiyordu. Büyük Ülke’nin gözü dönmüş askerlerine karşı koymak da ata mirasıydı, bu uğurda can vermek de belki. Ama Çatto’nun bu mirası bir şeref madalyası gibi taşıyacağını, tüm sistemi değiştireceğini kim bilebilirdi? O... Yalnızca içinde, derinde bir yerlerde hi