Özlem Yanmaz, edebiyat dergilerinde, çeşitli seçkilerde işaretlerini verdiği kendine has öykü evrenini okurun karşısına çıkarıyor.Yanmaz’ın kalemi, bu dünyadan geçerken sistemin, geleneklerin, ilişkilerin bireyi düşürdüğü yıkıcı açmazların izini sürüyor.Bunu salt bir iz sürme olarak nitelemek yetersizdir, bu kitaptaki her öykü mevcut yapıların hepimizi delik deşik eden dişlilerine ironik bir diş geçirmedir. İnsanın doğasından gelen trajikomik haller de buna eklendiğinde okur, çok katmanlı bir dil şöleninin