Felsefe kökene inen bir etkinlik olarak “arkhe”ye atıf yapar. Arkhe kendini farklı kavramlar olarak ortaya çıkarır. İdea, Töz, Tanrı, cogitans, conatus, monad, geist, madde... Bunlar en ünlüleri ve en karmaşık olanlarıdır... Felsefe de kavramları gibi artı değerin soyutlanmış versiyonudur. Kavram; din, ideoloji, estetik, hukuk, milliyet... paradır. Para, bir yanıyla üretimin ortaya çıkardığı bir banknot olurken bir yandan da idea, töz veya monad ya da “geist”a kaynaklık eden ekonomik ve sosyal bir temeldir.

Türk kültür hayatında önemli bir yer tutan çiçek, tarih boyunca günlük hayatın içinde yer almıştır. Kahramanlığı ve savaşçılığıyla bilinen Türk milleti, adeta bir elinde kılıç, bir elinde gül olmak üzere şanlı bir tarih yazmıştır. Sanatın her sahasında kendini göstermiş, bilhassa süsleme sanatında çiçeği önemli bir unsur olarak kullanmıştır. Elbette pek çok çiçek değişik vesilelerle edebî ve güzel sanatlarda değerlendirilmiştir. Çiçek, sadece görüntüsüyle değerlendirilmemiş, kokusuyla, ihtiva ettiği maddele

Hukuk disiplini, günümüzdeki tüm düşün ve sanat alanlarıyla ilgi içinde olmakla özgün bir yerde duruyor. Düşünce tarihine bağlı olarak da sürekli hareketli bir disiplin içinde kendini var etmiştir. Sunuş kısmı alanının duayenlerinden Av. Ercan Kanar tarafından yazılmış olan elinizdeki eserin ilk üç bölümünde eski çağlardan modern döneme felsefi değişimi sunulan hukuk, özel mülkiyet, sınıflar, devlet ve aile kurumuyla birlikte ele alınmıştır. Dolayısıyla sınıflı uygar ve modern toplum için gerekli bir kurum

Din Felsefesi başlıklı bu kitapta, dinselliğin bir coğrafyaya veya tarihin yalnızca bir kesitine özgü olmadığı, evrensel bir ilke olarak insanlığın yaşamına paralel olarak kendini var ettiği gösterilmeye çalışılıyor. Yine de başlangıçta "din değil ‘laiklik' vardı", anlayışının da altını çizmeyi ihmal etmiyor. Çünkü yazara göre dünyevi olan din değil, "laik" yaşamdır. Adına laiklik denilmese de dünyevi yaşam en eski çağlardan beri dinsel yaşamı önceleyen bir olguydu. Marxve Engels ısrarla dine değil dünyevi

Bilgi Kuramı başlıklı bu kitap felsefe, politika, sanat ve dilin temelleri gibi bilginin temellerinin de üretim süreçleri ve mekânlarında atıldığını ileri sürüyor. Dolayısıyla bilgi insanın doğaya temasıyla başlıyor, diğer birey ve toplumsal gruplarla olan ilişkiler sayesinde, diyalektik tarzda gelişiyor. Sokrates, Platon ve Aristoteles, bu gerçekliği ne derece görebildi?Bilginin asıl üreticileri, maddi yaşamı da üreten emekçi sınıflardır ama bilgi sorununu kavramlaştıran, bilgiyi geliştiren, onu soyutlay

Filozofça, düşünce dünyasına evrensel düzeyde bir projeksiyon tutmaya çalıştığı gibi bunu ülkemizin düşünce mimarları üzerinden de yapmaya özen gösteren çalışmaların üst başlığıdır. Filozofça serisinin yeni kitabı Epistemolojik Kopuş, felsefi-ideolojik bilincin ülkemizdeki en yüksek akıllarından birisi olan Muzaffer Oruçoğlu'nu konu etmektedir. Kitap Oruçoğlu'nun, politika, felsefe, sanat ve sosyal bilimler bağlamında düşünce dünyasından ayrıntılı kesitler sunmaktadır. Bunun için Oruçoğlu'nun otuz civarınd

Hayat, epistemolojik düzeyde iki ana yapı olarak ele alınabilir. Birisi ekonomik ya da maddi olanaklardan ibarettir. Diğeri ise entelektüel veya daha genel bir terimle kültürel olanaklardan oluşmaktadır. Bu ayrım yine de hayatın sanata ve entelektüel ürünlere önceliğini ortadan kaldırmaz. İkili yapının çeşitli görünümleri söz konusudur. Bunlardan birisi de hayat ile sanat arasındaki birlik ve aynı zamanda gerilim ve zıtlıktır. Bunu maddi alanla düşünce alanındaki ilişkiye benzetmek de olasıdır. Bu çalışma i

Felsefecilerimizin dile ilgisi, Batı filozoflarının dille ilgilerine paralellik gösterir. Özellikle Macit Gökberk, dili toplumsal ilişkiler bağlamında ele almayı denemiş olsa da; gerçekte toplumsal ilişkilerden, yeni kurulan Cumhuriyet Türkiyesi'nin dile dair sorunlarını anlamıştır. Bedia Akarsu ise yöntem olarak, Batı filozoflarının dile uyguladıkları yöntemi anlamış ve konu olarak da Humboldtu seçmiştir. Ö. Naci Soykan, kendine özgü terimlerle soruna yönelmiş, bunu yaparken de Batılı filozoflarla polemikl

Marksistler açısından kutsal feodal inançların, metafizik ve teolojik dinsel tutumların panzehiri felsefedir; daha doğrusu bilimsel, felsefi, ideolojik ve örgütsel mücadeledir; baskı, şiddet ve terör değildir. Onlar açısından katı, mutlak ve dinsel tutumlar yaşamın gelişmesine, yaşam standartlarının yükselmesine, demokrasi bilincinin egemen hale gelmesine, insanın ve toplumun özgürleşmesine terstir. Bu yüzden Marks´ın dediği gibi halkın özgür ve mutlu olması için bütün dinlerin ortadan kaldırılmaları gereki

Filozofça Portreler'de felsefenin sınırları sanat alanına doğru genişliyor. İki bölümden oluşan çalışmada yazar, ülkemizin önemli felsefe ve düşün kişileri üzerinde bilgi araştırması yapıyor. Tarih felsefesi çözümlemesi yapılırken Doğan Özlem portresi; bilgi felsefesinde de Vehbi Hacıkadiroğlu portresi seçilmiş. Felsefi materyalizmi sergilemek için Selahattin Hilav'ı seçen yazar; diyalektik ve tarihselci düşünceyi de Alaeddin Şenel üzerinden çarpıcı bir dille veriyor. Sanat felsefesiyle/ psikolojisiyle başl

Düşünsel olan ile maddesel olan arasındaki gerilim ilk defa Hegel tarafından çözülmüş, felsefede konu gelişmesi de Hegel ile başlamıştır. Ayrıca emek konusu, toplumsal yaşam ve sivil-siyasal alan ayrımı felsefeye onunla girmiştir. Ne var ki Hegel emekten, daha çok kafa emeğini anlamıştır. İnsan ve toplum yerine de devleti tutmuştur. Bu anlamıyla Marks, ekonomi-politikçi A. Smiht ile Hegel arasında paralellik kurmaktan çekinmemiştir. Gerek, gerçek anlamda emek, işçi sınıfı ve tarih "kıtaları"nın keşfedilmesi