“Martín’in dehası birçok şekil alır: resim yapma, müzik, sürekli gelişen öğrenme topluluğu ve Tanrıya şükür ki bunun gibi kitaplar. Okurken öyle heyecanlanıyorum ki yerimde duramıyorum. Verandada oturup okumaya başlıyorum… Sonra salona girip ateşi yakıyorum ve Martín’in muhteşem canlı metninin içimde yanmasını izliyorum. Düşünceleri ve dili öyle canlandırıcı ki içimde ondan çok fazla alıntı yapma dürtüsü uyanıyor. Sadece hayvanların bize yas tutmamızda ve sürecin içinde ilerleyip övgünün güzelliğine ulaşmam