Özden Günay, bir yandan hayatın içinden, capcanlı anlara odaklanan, yerel unsurlardan yola çıkarak çağın karmaşıklaştırdığı insan ilişkileri üzerine kurduğu öykülerini anlatırken diğer yandan da sokakta yaşayan evsizlere, hayvanlara, çocuklara, kadınlara, ağaçlara, mevsimlere, iklim krizine, doğanın talan edilmesine, çarpık kentleşmeye dönüyor yüzünü. Sert ve doğrudan bir dil yerine, sezdirmeler ve imalarla ilerleyen, yer yer Ege’ye özgü insani sıcaklıklar yer yer de dikkat çekici soğukkanlılıklar barındıra