Genç adam arkasını döndü, cami kapısına doğru ilerledi. Kapıya doğru giderken, cami cemaati içerisinden, çok sevdiği yarbay arkadaşına yaklaştı ve birkaç söz de ona söylemek istedi: “Her nefis, ancak kendi nefsi için cihat eder. Allah müstağnidir. Kimseye ihtiyacı yoktur. Allah’ın işine karışılmaz. Kişiye düşen, sadece, hak yoldan ayrılmadan, amelini elinden geldiği kadar doğru yapmaktır. Garip işlere girmek, batıl yolları zorlayarak irşat yapmaya çalışmak; hidayetin yalnız Allah’a ait olduğunu unutmaya işar

“Peki, Ene nedir, niçin vardır?” sordu Rihanna. “Tek cümleyle anlatılmaz” dedi Heyi. O sırada Emily’ye bakarak devam etti: “Ene, âlemlerin yaratıcısı Ezel’in insanın göğsüne koyduğu bir emanettir. Ene, insanı önemli kılan en büyük mekanizmadır. Ene, var olma sevdası taşır. Ene, insanı hayvandan, dağlardan, ağaçlardan farklı kılan bir mekanizmadır. Ene, hayaller kurduran organımızdır. Ene, muhabbet etmemizi sağlar. Ene, bir özelliği fikir üretmek olan bir sistemdir. Ene, insanın cennete veya cehenneme gitmes

“Anlamadım ben. Bu bana sadistçe geldi. Tanrı sadist midir? Neden sonsuza kadar cehennem? Yani çok basit ben küçücük bir karıncayım, beni ayağı ile ‘vırç’ diye hemen ezebilir ve işi bitirmiş olur. Küçücük karınca kendisine küfür etse ne olur etmezse ne olur, inkâr etse ne olur etmezse ne olur? Tanrı o kadar büyük iken neden bizi sanki kendisi ile aynı seviyedeymiş gibi davranıyor?” Mavi Ayaklı Karınca: “Galiba bu çok zor bir soru oldu?" Yeşil Ayaklı Karınca bir nefes daha aldı ve cevap verdi...