“Tüm duvarlar boştu. Misafirlerin dikkatini çekecek bir aksesuar ya da onlara bir anıyı hatırlatacak sözler olsun istemiyordu. Kişiler, birlikte geldikleri yakınlarına odaklansın, onlar için yeni bir kelimeyi kendi kafalarında üretsin istiyordu.”Güneş Öztoprak, Karantina Duvarı’ndan sonra Mor Restoran romanıyla yeniden okurların karsısına çıkıyor. Nergis’in hikâyesi, ait olmak, yabancı olmak, aldatmak, sevmek, anne olmak ve her şeyden önemlisi kadın olmak konularında düşünmemize neden oluyor. Anlatılanların

“Taksim Meydanı’nda ıslak hamburger yemek, çok sevdiğim bluzuma ayran dökmek istiyordum. Sokak sanatçılarına alışagelmiş bakışlar fırlatıp yürümek değil de bir köşede oturup onları can kulağıyla dinlemek ve izlemek istiyordum. Galata’da bir restoranda oturup şarap içmek ve İstanbul’un en renkli, en gözde zamanlarının ışıltısıyla gözbebeklerim büyüsün istiyordum. Metro saatini kaçırmak, son paramla taksiye binmek istiyordum. Taksiyle Tarlabaşı’nın yakınından geçerken hayat kadınları ve transseksüellerin mini