Çıplak ve Özgür, mülkiyet ve egemenlik ilişkileri parantezinde sevgi, aşk ve cinsellik üzerine, okurları kendi sınırlarını keşfetmeye zorlayan bir meydan okuma. Oruçoğlu yine kendine has üslubuyla kurmacasını zıtlıklarla besliyor. Avustralya'da, ait olunmayan bir kültürün içinde, birbirine tezat göçmen karakterlerin dünyasında, güzel ile çirkin, doğru ile yanlış, ciddi ile gülünç olan iç içe geçiyor. Net yargılar silikleşirken çelişkiler açığa çıkıyor. Oruçoğlu Çıplak ve Özgür olmanın reçetesini sunmaktan z

Muzaffer Oruçoğlu'nun dört ciltlik roman dizisi Grizu, Türkiye'de kömür madenleri odağında işçi sınıfının gelişimini her bir ciltte ayrı bir tarihsel döneme odaklanarak ele alıyor. Yazarın başyapıtı olarak görebileceğimiz bu eseri bir çeşit belgesel roman olarak okumak da mümkün. Fakat Oruçoğlu Grizu'da da esrarlı, delişmen, taptaze roman dilinden ödün vermiyor. Grizu, müthiş ayrıntılı saha anlatımına, madencilikle ilgili yakından gözlemlerle beslenen gerçekçiliğine, romanın arka planında her biri yakın dön

Muzaffer Oruçoğlu'nun dört ciltlik roman dizisi Grizu, Türkiye'de kömür madenleri odağında işçi sınıfının gelişimini her bir ciltte ayrı bir tarihsel döneme odaklanarak ele alıyor. Yazarın başyapıtı olarak görebileceğimiz bu eseri bir çeşit belgesel roman olarak okumak da mümkün. Fakat Oruçoğlu Grizu'da da esrarlı, delişmen, taptaze roman dilinden ödün vermiyor. Grizu, müthiş ayrıntılı saha anlatımına, madencilikle ilgili yakından gözlemlerle beslenen gerçekçiliğine, romanın arka planında her biri yakın dön

Muzaffer Oruçoğlu'nun dört ciltlik roman dizisi Grizu, Türkiye'de kömür madenleri odağında işçi sınıfının gelişimini her bir ciltte ayrı bir tarihsel döneme odaklanarak ele alıyor. Yazarın başyapıtı olarak görebileceğimiz bu eseri bir çeşit belgesel roman olarak okumak da mümkün. Fakat Oruçoğlu Grizu'da da esrarlı, delişmen, taptaze roman dilinden ödün vermiyor. Grizu, müthiş ayrıntılı saha anlatımına, madencilikle ilgili yakından gözlemlerle beslenen gerçekçiliğine, romanın arka planında her biri yakın dön

Muzaffer Oruçoğlu'nun dört ciltlik roman dizisi Grizu, Türkiye'de kömür madenleri odağında işçi sınıfının gelişimini her bir ciltte ayrı bir tarihsel döneme odaklanarak ele alıyor. Yazarın başyapıtı olarak görebileceğimiz bu eseri bir çeşit belgesel roman olarak okumak da mümkün. Fakat Oruçoğlu Grizu'da da esrarlı, delişmen, taptaze roman dilinden ödün vermiyor. Grizu, müthiş ayrıntılı saha anlatımına, madencilikle ilgili yakından gözlemlerle beslenen gerçekçiliğine, romanın arka planında her biri yakın dön

Işıltılar İmgeler: Ressamın Minör Dünyası, adına uygun bir üslupla kaleme alınmış öykülerden ve onlara eşlik eden yazarın kendi resim çalışmalarından oluşuyor. Resimle edebiyatın bu denli iç içe geçtiği, öyküleri okurken resime ve ressamların yaşam algılarına ilişkin bu denli ayrıntıya vakıf olunabilecek bir başka saf edebi eser Türkçede yok denebilir. Öyküler duru, çoğul ve çatışkılı; yaşamın sakıncalı, hassas yerlerine çomak sokan, çıkış arayan, kışkırtan, sancılı bir dile sahip. Okur, bu dilin şirazes

"Bu tepeler ceylan rengindedir. Eskiden ceylanlar gezerdi bu tepelerde. Şimdi neredeler acaba? Bir tanesi önüme düşse de beni alıp Fırat'a, Fırat'ın ötesine, Rodi'me götürse. Yüreğim beni tüketti." Muzaffer Oruçoğlu Fırat'ın ötesine götürüyor okuru Newroz'da. Dağlar sarptır belki oralarda, kış amansızdır ama Newroz'la gelir bahar. "Fırat'ın öte yakası buralara benzemez. Birinin evine gittin mi sana bir tas soğuk su getirirler. İçtin mi, iyi bu yemek yemiş derler. İçmedin mi, hastadır herhal, yatağını seri

12 Mart cuntasına ve Özel Harp Dairesi'ne bağlı kontrgerillanın İstanbul Harbiye'deki merkezinde elli beş gu?n sorgulanan Muzaffer Oruçoğlu'nun Mengene adlı eseri, okurunu, romanın yarılmış, yaralanmış ses ve dil du?nyasında gezdiriyor. Belge ve hatıranın da olanaklarından yararlanan Mengene, okurunu sarsan kuvvetli bir metin. Oruçoğlu, işkencecilerin ruh hallerini, taktiklerini; direniş ve teslimiyet gelgitinde savrulan işkence mağdurunun fiziksel ve ruhsal acılarını, tutunma çabalarını, yalın ve içtenlik

Uzayı ve sonsuzluğu düşündüm bir ara. Yıldız mahşerinden dünyaya ve kendime baktım.Dönüşme,patlama,parçalanma serüveninin uzaydaki anlamını ve amacını düşündüm.Ağrı,acı ve çatışma ocağı haline gelen beynimi uzaya benzettim. Ellerimin arasına aldım kafamı. İnsanileşmenin korkunç bedeli karşısında, dehşete düşercesine ürperdim.

Aşkın özgürleşmesi, insanın özgürleşmesine bağlı bir sorundur. İnsanı kuşatan şartlar özgürleşmeyince, gerçek anlamda özgürleşmiş bir insandan söz edemeyiz. Kişi özgürlüğü, toplumun koyduğu ve insana dayattığı, kurallar, alışkanlıklar, inançlar, yasalar sistemiyle gerçekleşmez. Her zaman böylesi bir sisteme karşı mücadeleyle gerçekleşme sürecini hızlandırır. Aile mülkiyetin kalesidir. Aşkın özgürleşmesi ile bu kalenin kutsal varlığı çelişir. İnsanın, insanı mülk edinmesi temeline dayanır aile. Özgür aşk bu

ocakta kazmavuruşlarının yarattığıürkütücü,dayanılmaz bir sessizlikvardı.Hayat,üçboyutluküresel bir alan olmaktançıkmışa benziyordu.Sessizlik,gecmiş ve gelecek zamanı yutmuş,şimdiki zamanı sistemli kazma hareketlerine kilitlenmiş.kazmacıları silik gölgelerden ibaret figüranlara dönüştürerek kendi doğallarına yabancılaştırmış gibiydi.Direkleri,direksiz yerleri,fareli karanlıkları,mumlar süzdü.Bayram kömürün patlamasından,tavanın çökmesinden korktu.İç çöküntüsünü dinlerken durdu,terleyen kömür katmanlarına,y

Ova, ay ışığında kuzu gözü gibi gülümsüyordu. Göğün yedi kat derinliği şaşırtıcı bir renk cinnetine girmişti. Batıda, Mazıdağının ardında, göz alıcı şimşekler karanlığı ipek gibi yırtıyordu. Doğu, ejderha başlarını andıran kara-eflatun bulutların egemenliği altında, bilinen o ürpertici, gizemli sükunetini yaşıyordu. Peki Dicle neredeydi? Kavimlerin gamzesi parlak, narin, güleç kızı Dicle? Doğudan esen ferah bir yayla yeli, Diclenin kokusunu getiriyordu. Kuş yumurtası, çakal tüyü ve tomurcuk koku

'Büyük put, küçük putları kırdı. Putları kıran adsız çekiç de kaçtı, kırklara karıştı. Büyük put ayağa katlı, kendi parçalarıyla barıştı. Yağmurdan sora ayışığında gidin toprağa bakın. Toprakta her açlığın ayak izi var; kitaplardan dökülen kelamların izi de var. Kaçan kaçana. Şifalı otlar, elvan şekerler satan aktarcı Garo Papazyan kaçtı. Devri vesveseden beri İkdam Gazetesi okuyan Pelemetçi Vahan kaçtı. Ayrıştırdı, birleştirdi, en derin yerine yerleşti, ordan baktı, kararını kabiliyetini kaybetti, sonunda

Söz konusu olan, gerçek bir durumun öyküsüdür. Kahramanlar gerçektir. Yer, zaman ve olaylar gerçektir. Bilgi susuzluğuyla kavrulan, bilme ve itiraza aşık insanların, modern Donkişotların, dünyayı değiştirme pratiğini anlatmaya çalıştım. Cesaretle özverinin tutuşturduğu bir zaman dilimindesiniz. Ne kadro, ne donatım, ne miras, ne cephe gerisi, ne de kitle temeli aramayın. İnancın ve bilginin çılgınlık dönemidir; söz konusu olan. Uçurumlar gerçekte olduğundan daha küçük görünmektedir. Uzak dağların maviş duma

Goncalar bastı dalları sevdiğim Sürgünler seni söyler Seni söyler Ormanlarda eşleşme çağrıları Dişiliğin bereketin diriliğin Güzelliğin sırları Şu bahar yağmurları Seni Söyler Sabahlar seni söyler sevdiğim Seni söyler zirveye tutunan kar Kesilmiş orman acısı Geyik alacası uçurumlar.

Çok ağır hatalarına, dayanılmaz hatalarına yenilmeyen insanlar, bu hataları aşarak gelişen, yetkinleşen insanlar, aslında sağlam bir kişiliğe sahiptirler. dedi Aylin; Sorgulamada hiç sır vermeyip de cezaevinde veya çıkınca mücadeleyi bırakanları biliyoruz. Arkadaşlarını ele verip de cezaevinde kendisini yenileyen, çıkınca iyi mücadele eden ve ikinci kez işkence tezgahına düştüğünde ise hiç sır vermeyenleri de biliyoruz. Ben değişime; yavaş, hızlı olağan, şaşırtıcı değişime derinden inanırım.

Üç Adım Berhudar olasın gönül Yine üç adıma düştü voltan Bir musluk Bir lağım deliği Ve bir beton ranza arasında Geçer günlerin paşa celladına sıkı tembihler okuyup yazamazsın dolunaylar ayçalanır bahar kışa dayanır yine sızılar kemiklerin ısıtamazsın

Şafak öncesi, kıtanın beşyüze yakın dil konuşan tüm klanları, dans ede ede birleşti. Çok büyük, iç içe daireler halinde, yediden yetmişe, kadın erkek tüm Aboricinlerin katıldığı bir Corroberre düzenlendi. Kıta yerlilerinin, kırkbin yıllık geçmişinde görülmemiş, hayal bile edilmemiş bir şarkı, dans, çığlık ve inanç şöleniydi bu. Bir ufuktan bir ufka varıyordu Corroborre'nin çapı. Bu görkemli dans harmanının merkezinde Pamulwuy duruyordu.