Muhammed, dinin olduğu gibi devletin de başıydı. Aynı anda hem Sezar hem de Papa’ydı. Ama Papa’nın gösterişleri olmadan Papa, Sezar’ın lejyonları olmadan Sezar’dı. Güçlü bir ordusu, muhafızları, sarayı ve sabit bir geliri olmaksızın bir insanın gerçek bir ilahî hakikat tarafından yönlendirildiğini söylemeye hakkı varsa, o kuşkusuz Muhammed’di. Çünkü gerekli destek ve vasıtalar mevcut olmadığı halde bütün güce sahipti. O, unvan ve törenlerin, şâşâlı boş işlerin ve saray görgü kurallarının mağrur tevazuunun ç